Vandaag – vrijdag 8 november –  is De Grote Dag!

Ik ben volgens mij nog nooit zo relaxt geweest voor een examen, en dat terwijl Yuno echt niet extreem goed voorbereid is. Ze zal best haar puntjes halen, maar het staan is momenteel twijfelachtig, haar aandacht fluctueert soms alle kanten op en ik heb behalve op de pijnpuntjes van onze vorige les 2 weken geleden weinig geoefend. Maar goed, we zien wel.

Fur-fee-lund

Na het weekend in Drenthe was Yuno weer fur-fee-lund! Wat een energie! En dat uitte ze allemaal door te klieren met Kari, klieren met Ronja, klieren bij mij, klieren bij Paul. Oververmoeidheid van het weekend? Of juist conditie opgedaan tijdens de wandelingen en sociale interacties? Hoe dan ook, behoorlijk irritant.

Meer van deze geweldige cartoons op: Off The Leash Daily Dog Cartoons

DD-avond

De afgelopen week is Yuno dinsdagavond weer meegeweest naar de club tijdens mijn dogdance-avond om haar socialisatie bij te houden. Het ging een beetje zoals altijd, tot ze van Teckel Joris een (honds gezien sociaal goeie) correctie kreeg omdat ze zijn alley oop waagde aan te raken. Blijkbaar vindt Joris dat zijn trainingsspeeltjes van HEM zijn. Geen probleem, maar ze was daarna wel een beetje onder de indruk van alle honden. Paul was inmiddels gearriveerd met hare koninklijke hoogheid Ronja, maar ik ben nog even met Yuno doorgegaan tot ze redelijk was hersteld. We hebben er daarna deze week niets meer van gemerkt, dus geen man overboord.

Wandelingen

Deze week heeft Paul ’s middags een aantal keer met Yuno alleen in de Balij gewandeld. En dat ging erg goed! Niet al te veel grommend en blaffend naar andere honden toe, goede, redelijk rustige sociale interactie en heel makkelijk weer terug te roepen. Een drietal Retrievers rond puberleeftijd waren wel even wat teveel. Eentje was erg opdringerig en Yuno rende piepend weg. Paul stuurde hem weg. Toen Paul Yuno vervolgens riep kwam ze onmiddellijk en bleef tussen zijn benen staan. De puber kwam terug, maar Paul stuurde hem weer weg. Mooi, een goed leermomentje voor Yuno: bij enge voorvallen is de baas een veilige plek! Een heel waardevolle les.

Puppy-examen

Hoge nood

Paul en ik hanteerden dezelfde routine als anders, al moesten we iets eerder dan normaal op de club zijn in verband met het examen. Dus ik ging met Ronja naar de club, liet haar daar uit en vervolgens in de auto waar ze haar behendigheidsles kon afwachten. En Paul even later kwam met Yuno. Hij vertelde gelijk dat ze alleen nog maar had geplast. Maar even later ook dat ze volgens hem dringend iets moest. Goed van hem, ik had het totaal niet gezien terwijl ik haar aan de riem had. Snel naar buiten en op het pleintje voor het clubhuis ging Yuno bijna direct zitten poepen. Nou ja, liever buiten het terrein, maar het is ook zo opgeruimd. Dus weer naar binnen, waar intussen de andere cursisten de trainingshal in waren gegaan.

Door elkaar lopen

Als eerste onderdeel was het door elkaar heen lopen, waarbij je de aandacht van de hond bij je moet houden en zorgen dat hij andere combinaties niet lastigvalt. Yuno vond het lastig om haar aandacht erbij te houden en keek veel om zich heen, maar taalde niet naar andere honden en had tussendoor ook wel aandacht voor mij. Niet geweldig, maar goed genoeg.

Beurt afwachten

Ik was als laatste aan de beurt met Yuno, dus gingen we langs de kant zitten. Met Kari en zelfs met Ronja zou ik nu een heel intensief aan de slag mogen hebben gaan om ze vooral goed bezig te houden. Yuno keek om zich heen, moest ik soms wat afleiden van de combinatie die aan de beurt was als ze net het individuele parcourtje begonnen of als ze met het spelen bezig waren. Maar voor de rest was ze heel rustig. Ik deed tussendoor wel oefeningetjes, maar ook was ik haar hele tijden aan het kroelen en aaien. Iets waarbij Ronja me afgelopen dinsdag nog met grote ogen aankeek met een blik van “kom op kom op, ik wil TRAINEN, ik heb hier geen geduld voor, dat WEET je toch!”. Yuno genoot er behoorlijk van en soms dreigden haar oogjes bijna dicht te vallen.

Andere honden

Heel af en toe wilde Yuno nog wel eens blaffen, vooral bij bepaalde honden. De Labrador irriteert haar om de een of andere reden steeds weer – waarschijnlijk omdat hij veel om zich heen kijkt en wat druk en opdringerig is, al is hij heilig voor een Labje. En de kleine shihtzu-kruising (denk ik) is ook een hondje waar ze weinig geduld mee heeft. Maar over het algemeen was het heeeeeeel erg makkelijk om Yuno rustig te houden.

Angst-uit-verveling?

Op een gegeven moment begon Yuno jurylid Monique heel intens aan het kijken. En te oefen. En toen keek ze omhoog en was de muziekbox aan de beurt die in de hoek hangt – al die weken al, in diezelfde hoek waar we altijd zitten – potentieel eng! Ik ben haar maar wat meer gaan bezighouden en toen kwam ze snel weer tot rust.

Aan de slag

Vervolgens waren wij aan de beurt. We begonnen met de aandachtsoefening. Ik stond met Yuno te babbelen, haar ogen flitsen tussendoor een keertje weg, maar ze had me nog nooit zo lang zo intensief aangekeken. Ik hoorde Miekes ‘5 seconden’ heel vaag, ging nog 1 of 2 tellen door en beloonde het knappe Grietje.

Meelopen, zit, liggen, spelen

Het meelopen met aandacht doet ze op straat heel mooi, maar dan lopen we niet op 2 meter afstand van een groep puppy’s.

Toch deed Yuno het aardig, maar het woordje “zit” wilde maar niet tot haar doordringen. Dan kwam er weer iemand net de hal binnen, of net weer uit, of Yuno had jeuk, of iemand ging net zitten, of Yuno had jeuk. Eindelijk had ik Yuno’s aandacht, zei “zit”, Yuno keek me goed aan en… ging liggen! Iedereen schoot in de lach. Op een handgebaar ging ze alsnog netjes zitten. Ik heb het maar beloond.

Het liggen ging wel heel goed op commando en in één keer. Wisselen van kant waaraan ze moest lopen ging ook prima. Rechts vindt Yuno hoe dan ook prettiger en ze liep daar ook beter. Het speeltje viel Yuno met behoorlijk enthousiasme aan, en op één woordje los liet ze het speeltje prachtig los terwijl ik het nog voor haar neus hield. Heel overtuigend dat ze het woordje begreep.

Voer-oefeningen

Het wachten bij de voerbak was geen probleem, hand in de bak bleef Yuno deze keer vrij goed dooreten – normaal trekt ze haar hoofd terug, maar ze krijgt op dit vlak meer moed, wat ik graag zie. Ze hoeft in mijn hand geen enkele bedreiging te zien. Het voedselweigeren ging geweldig, gewoon voertje op de grond. Yuno ging erbij liggen en wachtte rustig af tot ze het van mij kreeg.

Betasten, afdrogen en borstelen

Begroeten van de instructeur door mij was ook geen probleem, geen haar op Yuno’s hoofd dat eraan denkt naar haar toe te gaan, dus ook geen druk gedrag. Op tafel liet Yuno zich keurig betasten door Mieke, hoewel ze even schrok van het geluid toen de tafel wiebelde. Wel hing ze, zoals gewoonlijk, helemaal tegen mij aan om maar zover mogelijk bij Mieke vandaan te zijn.

Afdrogen en voetjes kijken was geen enkel probleem. Borstelen ook niet. Maar de plat, die er thuis zo goed in zit, had Yuno ineens moeite mee. Vanaf haar “verkeerde” zij deed ze het helemaal niet, maar ook op haar goeie zij wilde ze niet omgaan. Tussendoor kreeg ze steeds jeuk. Maar toen ze de plat dan uiteindelijk deed, deed ze het ook vol overtuiging. Ik aaide haar over haar buik en borstelde haar daar vervolgens. Toen ik over het kalere deel van haar buikje ging met de borstel, begon ze te trappelen – nog steeds jeuk, maar het leverde wel een lach op bij de keurmeesters.

Jeukmysterie opgelost

Ineens zegt Mieke “haar volwassen haren zijn waarschijnlijk aan het doorkomen, dat jeukt zo”. Ha, mooi, een mysterie opgelost. Ik word momenteel horendol hoeveel Yuno zit te krabbelen en te knagen en te likken en ik maakte me al zorgen over allergie. Ik kon echter geen rare plekjes vinden. Het inkomen van haar nieuwe vacht zou het inderdaad kunnen verklaren.

Als bijna laatste onderdeel was het hierkomen. We stelden 2 rijen op en daartussendoor moesten de hondjes dan naar de baasjes rennen. Alle pups deden dat zonder probleem, maar net als de vorige keer dat we dit deden, was het voor de hondjes in de 2 rijen moeilijker om het langsrennende hondje te negeren. Yuno reageerde er wel een paar keer op en ik had hoe dan ook moeite om haar aandacht bij mij te houden. Moe?

Theorie

Helemaal op het laatst moest Paul helpen even een paar tafels van de zijkant in het midden neer te zetten voor het onderdeel theorie en restaurant-training. Aangezien we dit nog nooit hadden gedaan en ook de theorie uit het boekje nooit echt ter sprake was gekomen, was iedereen wat verbaasd. Yuno wilde eigenlijk naar Bindi, die tegenover haar zat, maar verder gedroeg ze zich niet heel vervelend. Toen ze ging liggen (eindelijk) heb ik haar wel een aantal keer beloond, want dat gedrag heb ik het liefste: het geeft haar en mij de meeste rust.

Goed gedrag met Bindi

Op het allerlaatst, toen we onze spullen bij elkaar zochten, snuffelde Yuno heel rustig en uitgebreid aan Bindi, die het op haar rug allemaal gelaten onderging. De eerdere lessen was Yuno vooral bezig met grommen en blaffen en lelijke gezichten trekken naar Bindi, hoewel ze haar ook wel intrigeerd. Dus wel grappig dat dit nu juist bij de allerlaatste ontmoeting dit seizoen zo mooi en rustig eindigt.

Resultaat

Het resultaat van het examen mag er zijn – een uitmuntend! Ik was er best verbaasd over, maar ben er natuurlijk ook heel blij mee en trots op de kleine griet!

Klik op de afbeelding
voor Yuno’s diploma en cijferlijst

Foto’s van het examen volgen nog.
Enkele foto’s van de 2e dag van het weekend Drenthe zijn toegevoegd aan Weekendje Drenthe (3).

[Toon slideshow]

Meer foto’s van Yuno’s examen op images.doghouserock.nl