Les 4 puppycursus

Geen echt succes

De slaapopzet is nog geen onverdeeld succes. Yuno gaat vrij makkelijk in de bench – al maakt ze wel heel duidelijk door eerst naar het bed te lopen, dat haar voorkeur elders ligt. Soms piept ze even wat, maar dat is dan snel opgelost met wat gemompel vna mijn kant. En ze slaapt de nacht ook wel door. Maar ze wordt toch echt wel erg vroeg wakker. En ik slaap te licht. Een en twee risteltjes en ik ben wakker. Ook vraag ik me af of het niet al snel te frist zal zijn snachts voor de kleine meid. Haar bench is weliswaar in doeken ingepakt, maar toch… Heel veel vacht heeft ze nog niet. Al heeft ze al wel een doorkomende kraag, ziet er wel grappig uit.

Misschien tijd om plan C uit de kast te trekken. Oh nee, dat moeten we nog bedenken.

 

Puppycursus

Vrijdagavond: het is weer tijd voor puppycursus, les 4. Deze keer heeft Ronja het uur daarna behendigheid, dus puzzelen we even hoe we dat doen. Paul wil graag bij de puppycursus zijn. We besluiten dat hij met Yuno naar de club rijdt, en ik met Ronja. Die laat ik eerst even goed uit. Ronja heeft geleerd dat we pas het terrein op gaan als zij gepoept heeft – heel effectief want dat terrein op en aan de slag, is wat zij het liefste doet.

Ik zet net Ronja in de auto – wat me een zuur gezicht oplevert – als Paul aankomt met Yuno. Op dat moment heeft Ronja niets in de gaten. Mooi zo, want dat gaat alleen zure gevoelens bij haar opwekken. Helaas heeft ze het toch wel door, en ik zie zeer spits opgerichte oren in mijn auto onze kant op gericht staan. Nou ja, weinig aan te doen.

Worst? Nee, dank je

Yuno loopt keurig naast me het pad van de club op. Heel knap en best een verschil met eerdere entrees hier. Worst aannemen doet ze echter niet. In de kantine blaft ze naar… nou ja, alles en iedereen eigenlijk. Haar afleiden werkt wel aardig, in ieder geval voor zo’n 5 seconden tegelijk. Het zorgt er in ieder geval voor dat ze niet escaleert. De worst moet ze nog steeds niet, maar gedroogd hart gaat er wel heel goed in. En daarna de worst ineens ook. Raar hondje, moet haar eetlust op gang komen soms?

Aandacht

In de trainingshal komt ze heel snel tot rust. We beginnen met de aandachtsoefening. Nou, ze laat haar aandacht op mij amper los. Zo lopen we tussen alle andere hondjes door – uiteraard flink door mij beloond. En als ze even haar aandacht kwijt is, is ze met haar naam direct weer bij de les. En ze houdt het goed vol. Tussendoor loop ik 1 of 2 keer naar Paul als ik het gevoel heb dat het haar wat moeite gaat kosten, en daarna krijg ik gewoon weer haar volle aandacht. Wow, 2 weken geleden moest ik toch echt veel harder eraan werken om haar erbij te houden. Een enorme vooruitgang. Knappe, knappe griet!

Zitten, liggen en staan

Ook de oefeningen zit en liggen gaan prima. Gewoon, direct op commando. Omdat ik op deze twee oefeningen liever niet teveel nadruk leg, ga ik met Yuno ook het staan oefenen. Nou, dat houdt ze ineens ook langer vol en bij opkijken gaat ze al niet meer automatisch zitten (een fysiek natuurlijk fenomeen: kop omhoog = kont omlaag). Als de oefening later in de les officieel aan bod komt, sta ik toevallig voor de grote spiegels en kijk ik daar naar Yuno. Er zijn beslist verbeterpuntjes – zo mag ze haar achterpoten vaak wel wat breder gaan neerzetten – maar het ziet er al heel goed uit!

Wel kin en tandjes kijken, maar lauwtjes met spelen

Verder hebben we voor onszelf nog geoefend op kin in de hand – ze drukt haar kin echt hard in mijn hand – en vervolgens op tandjes kijken. In spelen had Yuno vandaag wat minder zin. Meer honger? Of een pijnlijk bekkie van het wisselen?

Zelfbeheersing

Bij de zelfbeheersings-/nee-oefening ging Yuno in de achteruit. Toch nog wel een voertje weten te bemachtigen :-). De voerbaktraining was op zich geen probleem. Thuis doet Paul wel eens 4 stappen achteruit voor hij haar toestemming geeft om te gaan eten. Maar toen ik mijn hand in haar voerbakje erbij deed, verviel Yuno terug in haar puppyvoerbakdans: wil ik wel uit die bak eten, en als ja, vanuit welke hoek moet ik gem dan benaderen, vanaf deze kant, vanaf die kant? Rare tut.

Volgens mij moet ik dit soort oefeningen niet overdrijven met Yuno. Ik wil niet dat ze onzeker wordt wanneer ze voer nu wel en wanneer niet mag pakken. En ik heb de indruk dat deze oefeningen zo bij haar werken. Dus als ik thuis met mijn hand in haar voerbak ga, zal ik zorgen dat deze alleen maar extra’s bevat zodat Yuno merkt dat het juist goed is als die hand erbij komt. (Precies zoals ik zou doen bij een hond met voerbaknijd overigens)

WZT en begroeten

Het wandelen zonder trekken ging in het begin van de les uitstekend bij de aandachtsoefening, en ook toen deze oefening – zowel links als rechts lopend – echt de bedoeling was. aansluitend even spelen en de assistent-instructrice compleet met hoed en plu benaderen. Die hoed en die plu zullen Yuno niet uitmaken, maar die mens is wat anders. Op zich viel het mee, Yuno ging even kijken, toen ze een hand uitstak snuffelde ze, trok ze zich blaffend terug, kwam toch weer aan die hand snuffelen. Aangezien ik er op dat moment heel stratetisch een koekje in gooide, leverde dat Yuno ook wat op. Dit nog een paar keer herhaald. Af en toe blafte of gromde Yuno wel, maar geen echt overdreven opgefokt gedoe (blaffen en grommen zijn zo ongeveer Yuno’s allereerste reacties op iets dat zelfs maar vaag spannend is of zou kunnen zijn. Ze doet me zo aan Kari denken wat dat betreft). Wegkomen zonder grommetje of blafje was nog lastig: ik ben 2 keer teruggegaan omdat Yuno toch nog commentaar gaf. Toen ze het de derde keer beperkte tot één klein blafje ben ik maar doorgelopen. Altijd toch nog even het laatste woord :-).

Denkspelletjes

Een erg leuke toevoeging halverwege de les was een presentatie van een andere instructrice van allerlei soorten denkspelletjes voor de hond. Van dure commerciële spelletjes van Nina Ottoson of Kong, tot eenvoudig zelf te maken zaken. Bijvoorbeeld een brokje in een oude theedoek rollen. Eerst sla je alleen 1 reepje van de theedoek om met een brokje ertussen. Als de hond dat begrijpt, doe je er een rolletje bij, en zo verder, tot de hond de hele theedoek kan afrollen. Maar ook goedkope bakjes, zo te koop of containers, al dan niet van hondenvoertjes: allemaal prima te gebruiken voor vooral snuffel-, zoek- en sorteerspelletjes met de hond. Na de presentatie mochten we ieder 5 minuten een spelletje uitproberen.

Heel goed om Yuno moe te maken als wij zelf geen fut hebben, dat ik hier niet eerder aan gedacht heb.

Kortom, het was een erg leuke les met veel vooruitgang, maar ook weer aanwijzing dat we echt serieus verder moeten met Yuno’s mensenprobleem.

 

Uitslapen

Er zijn twee redenen dat ik blij ben met de puppycursus: de les zelf en het peilen van de vooruitgang die Yuno in die week geboekt heeft. En ze slaapt langer. Zowaar, voorbij half zeven voor er een zacht, zielig piepje uit de bench kwam. Knap meisje.