Lakmoesproef

Beter

Dankzij Lya was ik gerustgesteld over Yuno’s diarrhee. Als meester in “beren op de weg zien” had ik al visioenen van een chronisch probleem als voedselallergie of iets dergelijks. Blijkbaar was het slechts een virus. Wel een redelijk hardnekkig virus, want Yuno is er uiteindelijk toch bijna een week mee zoet geweest. Tussendoor leek ze te herstellen, maar toen kwam het net zo hevig weer terug.

Yuno had er gelukkig weinig last van en bleef vrolijk en energiek. Hooguit toen we haar eten beperkten tot 4 x 30 gram had ik de indruk dat ze misschien wel zo moe was wegens te weinig te eten. Maar het kon ook zijn dat ze zo (betrekkelijk) veel sliep om haar darmen te helpen herstellen. De toevoeging van Yacult heeft misschien de doorslag gegeven. Ik kwam opnieuw dankzij Lya op het idee, die vertelde dat boekmaag goed was voor de darmflora. Nu had ik geen boekmaag, en ook geen Fytomix van Bibi (die was uit de roulatie, gelukkig inmiddels weer te koop en inmiddels weer besteld). Maar ik had Yuno toevallig al een klein bodempje Yacult gegeven en bedacht dat ik dat best kon herhalen. Dus heb ik een paar dagen lang een keer per dag alle drie de honden getrakteerd op een derde flesje. Eigenlijk ging het vanaf dat moment bergopwaarts.

Omdat we al eerder dachten erdoorheen te zijn waarop Yuno een terugval kreeg, hebben we de rest van de week heel voorzichtig haar maaltijden weer opgebouwd. Eerst in hoeveelheid, en vervolgens naar meer ’s morgens en meer ’s avonds, met wat minder ’s middags.

Basiscursus

Vandaag, zaterdag 18 januari, begon voor Yuno de Basiscursus. Hoog tijd dat ze weer eens geregeld onder de mensen en de honden komt. Thuis is dat toch iets dat we specifiek moeten opzoeken en dan komt het er soms niet genoeg van. Althans, niet zoveel als een eenkennig ding als Yuno nodig heeft.

Voor Yuno had ik een heel klein beetje kaas meegenomen, redelijk wat hondenworst en flink wat gedroogd hart. Het was goed dat ik die variatie bij me had, plus meerdere leuke speeltjes. Ik moest alle zeilen bijzetten om Yuno’s aandacht te krijgen. Ze moest wat wennen aan het grotere formaat honden en vooral hun drukte: allemaal pubers, net als zijzelf. En haar reactie was als vanouds: bevalt me niet, dus daar wil ik maatregelen nemen. Ze kreeg van mij de kans niet om die weg in te slaan, maar het was duidelijk wel haar neiging. Gelukkig ruimte genoeg op het veld om wat verder de groep uit te gaan om weer even wat tot rust te komen. Uiteindelijk deed ze het bij vlagen erg goed, en best lange vlagen ook. Ook al was ze ook nog eens wat afgeleid door de baas, die op het middenpad foto’s stond te nemen (harder werken voor mij, maar wel leuke foto’s natuurlijk :-D).

Waar ik na Ronja erg aan moet wennen is dat Yuno mij dan misschien minder aankijkt, maar dat ze zich ondertussen toch behoorlijk bewust is van wat ik doe. Omdat ze wegkijkt, is ze wel sneller afgeleid door wat ze om zich heen ziet. Over het algemeen reageert ze ook onmiddellijk op haar naam. Maar die gebruik ik liever alleen voor situaties waar ze moeilijker uit te krijgen is en ik moet hem goed blijven onderhouden.

Het duurt blijkbaar toch altijd weer een hele poos voor je als baas en hond op elkaar ingespeeld raakt, hoe ervaren je ook bent als handler.

[Toon slideshow]

Meer foto’s op IMAGES.DOGHOUSEROCK.NL

Training

Na een dikke week amper trainen, ook niet met Ronja, vanwege Yuno’s darmen, begon het bij mij toch wel ernstig te kriebelen. Dus zette ik Yuno’s darmen nog verder op het spel met nog een trainingssessie ’s middags. Eentje voor Yuno, versus 2 voor de anderen. Toch eens extra werken aan oogcontact, aangezien ik er zelf moeite mee heb dat Yuno dat betrekkelijk weinig geeft. Op zich ging dat goed, maar ik moet er eigenlijk midden overdag aan werken, niet als het al wat donkerder wordt: dan is het moeilijker te zien of Yuno mij echt aankijkt. Toch ging het goed, ik moest alleen steeds bewust mijn rug naar het licht draaien terwijl Yuno voor mij zat.

Daarna een inspirerend filmpje op YouTube van Kikopup Emily Larlham over het lokken van de zit, af en sta. Yuno heb ik nooit echt geleerd om gelokt te worden. De zit kent ze vanaf dag 1, net als het liggen. Ze bood het spontaan aan en ik beloonde haar ervoor. Vervolgens heb ik beide op commando gezet. Het staan lok ik wel plusminusongeveer, maar daar zit ook weinig precisie in, behalve wat ik erin geclickerd heb.
Als ik Yuno lok, denkt ze de helft van de tijd dat het om een Doggy Zen-oefening gaat en ze mijn lokhand dus juist moet negeren.

Tijd om wat klaarheid te scheppen en dit toch eens wat grondiger uit te proberen. Dus lokken van de drie oefeningen in combinatie met clickeren – en ze had het binnen 5 minuten door. Waar kun je toch moeilijk over doen als baas. Knap grietje!!!