Zelfbeheersing

Tuincentrum

Vanochtend ben ik (Paul) met Yuno naar het tuincentrum in het dorp geweest. Het was geen lang bezoek, want door de warmte van de afgelopen dagen was het er erg benauwd. Ik had een matje meegenomen dat ik in het karretje heb gelegd, zodat madam daar lekker op kon zittten. En dat deed ze ook braaf! Terwijl we door alle gangen reden, kreeg ze her en der aandacht van andere klanten, en ze vond het allemaal prima. Bij de dierenafdeling heb ik haar even uit het karretje gehaald en op dezelfde hoogte als de konijnen en cavia’s laten lopen. Die waren wel interessant, maar toch ging haar aandacht meer uit naar de knaagbotten en bullepezen. Na 20 minuten vond ik het welletjes, want het zweet liep me langs de rug.

De autorit naar huis verliep heel kalm; op een gegeven ogenblik lag ze te slapen met haar hoofd op de middenconsole.

Heerlijk thuiskomen

Het was vanavond weer een mooi thuiskomen met genoeg om te observeren.
Spel tussen Ronja en Yuno.
Spel tussen Kari en Ronja. Kari heeft een extra pijnstiller van Paul gekregen, zou hij zich nu ineens helemaal “het mannetje” voelen?
Een sluipgang van Yuno naar Kari, eindigend in een muizensprongetje – ongeveer een halve meter van zijn neus, want bovenop hem springen na zo’n actie vindt ze zelf toch nog wat te brutaal.
Het is zo genieten van het stel, het wordt alleen maar leuker.

Achterpoort

Als Yuno wel heel erg op ontdekkingsreis is in de tuin, besluit ik nog een trainingssessietje in te lassen. Bij de achterpoort. Weer zo’n plek waar Yuno veel fascinatie mee heeft en het liefst gelijk doorheen spurt, hoe klein de kier ook is. Net als met de voordeur. Maar nu is het lichte geluidje van de klink al genoeg om gelijk overeind te komen. Nou ja, geen probleem voor mij, Ronja en Kari, die allebei naast haar wèl blijven zitten, krijgen dan lekkers. En Yuno deze keer niet. Yuno heeft het weer heel snel door. In de kleine stapjes daarna is alleen een half open deur nog net even te spannend. Eén keer. En binnen 5 minuten kan de poort helemaal open, terwijl Yuno netjes blijft zitten. Ook voor Ronja en Kari is dit een goeie herhaling. Zij maken nu weliswaar geen fouten, maar ook zij hebben neiging om door die poort te willen stieren als ik niet heel specifiek vraag om rust en aangeef wie dan als eerste mag.

Verbeeld ik me nu dat Yuno zich de volgende keer in zal houden? Welnee, die is een allereerste beginnetje, een eerste bouwsteen. Of om het wat meer in sneeuwbaleffecten te houden, de eerste paar sneeuwvlokken. Maar wel de eerste sneeuwvlokken van een veel algemenere vaardigheid dan zitten bij een voordeur of achterpoort. En die basisvaardigheid is zelfbeheersing.