Eerste beetje greep op Yuno’s blaffen?

Geen hondenwekkertje

Hoera! Ik werd vanmorgen wakker, een paar minuten voor de tijd van de wekker. Nog geen geluid. Ik besluit op te staan. Yuno heeft het eindelijk tot 6.15 uur volgehouden! Een verschuiving van maar 20 minuten, maar het voelt als een mijlpaal.

Ochtendwandeling

Tijdens de ochtendwandeling zijn we met zijn allen naar de polder gegaan. Paul liep mee, dat scheelt een hoop geregel onderweg met 3 honden. Hoewel, Ronja wil graag naast mij lopen om te scoren, maar zit bij Paul aan de riem, dus die stuur ik geregeld terug, waar ze alsnog scoort. Yuno wil perse grasjes eten onderweg (we lopen door), of in Ronja hangen (geen geduvel aan de riem), of in Kari (geen geduvel aan de riem). Paul moet met de andere honden vooral niet voor me lopen, want dan wil Yuno perse bij de anderen en liefst voor de anderen zijn. Er is dan geen land met haar te bezeilen: in de riem hangen, sleuren, als ze terugkomt omdat ik achteruit loop gelijk weer de sprint inzetten als ik aanstalten maak om weer door te lopen, en als ze zich nog verder opdraait, grommen, piepen en blaffen. Ik los dit inmiddels heel snel op door haar op te pakken zodra ze begint te drammen, zodat ik voorkom dat ze zich zover opdraait.

Zoomies – kolder in de kop

Als Kari en Ronja naar boven zijn na hun ontbijt, begint Yuno op zeker moment als een idioot rond te rennen in de kamer mèt een tuut in de bek. Rondje 1, plof in de grote mand. Rondje 2, plof in de mand, gelijk rondje 3 en 4 erachteraan. Dit gaat zeker zo’n 10 minuten door. Helaas bedenk ik pas in minuut 9 om de videocamera erbij te pakken, zodat ik maar 2 inmiddels wat minder snelle rondjes in pixels weet te vangen.

Bench

Als Kari en Ronja weer naar beneden komen – het ontbijt van de baas is blijkbaar op – en Ronja Yuno even fel afsnauwt (“nu even niet!”) is de rust al snel totaal. Ik besluit Yuno in de bench te zetten. Even een taktiek van Paul gisteravond gebruiken: lekkers voor Kari, lekkers voor Ronja, lekkers voor Yuno in de bench. En inderdaad gaat Yuno er heel braaf in. Tot ik bedenk dat het wel handiger is als ze eerst nog heel even een rondje tuin doet. Zucht, Yuno uit de bench en in de tuin, waar ze op mijn verzoekje “plassen” inderdaad begint te cirkelen en even later een heel klein plasje doet. Knappe meid! En dan weer de truc herhalen met de koekjes. Geen probleem, Yuno gaat weer in de bench. Ik doe het deurtje dicht en ga nog een tijd achter de computer zitten. Het commentaar blijft beperkt tot wat kleine wefjes.

In de loop van de ochtend komt Paul eens naar beneden, en gaat weer naar boven. En tegen het eind van haar benchtijd gaat hij weg… Dat levert wat onrust op bij Kari en Ronja, en daardoor ook bij Yuno. Inmiddels zit ze al iets meer dan 3 uur in de bench, dus ik wacht een paar minuutjes rust af en laat de kleine meid eruit. Gelijk naar de tuin en een grooooooote plas stroomt eruit. Knap ding.

Middagwandeling

Omdat Paul vandaag thuis werkt kunnen we samen het stel uitlaten. Dat is zeker ’s middags wel zo prettig, omdat je dan meer kans hebt om mensen tegen te komen. Op een bankje zit een vrouw alleen rustig bij te komen van haar wandeling. Yuno rent alweer vooruit en begint weer te oefen. Ik roep haar terug en ze trekt zowat sporen, zo snel remt ze om terug te rennen. Yes, een mooi jackpotje waard! Waarna ze zich gelijk weer omdraait om weer richting die vrouw te gaan – ik krijg niet eens kans om haar meerdere keren achter elkaar te belonen. Maar ze komt wel direct weer als ik haar roep. Zo gaat ze wat heen en weer, dan loopt Paul heel rustig door terwijl ik Kari en Ronja bij me hou. En Yuno weet nagenoeg zonder oefen de vrouw te benaderen en het mooiste, zonder oefen weer weg te lopen. Dit was mooi, Yuno bleef bereikbaar en kon veel beloond worden voor goed gedrag, en kreeg geen tot weinig kans om haar oefjes te geven.

Al eerder doorgemaakt

Kari en Ronja lopen er zonder problemen langs. Ik zou bijna zeggen ‘natuurlijk’. Voor Ronja geldt dit wel, maar Kari heeft ook jarenlang geblaft in dit soort situaties. Hem hebben we in de loop der tijd veel rustiger weten te krijgen en dat gaat bij Yuno ook lukken. En ja, dat vraagt flink werken, maar met doorzetten kom je er wel.

Zeg ik heel hard tegen mezelf, want de laatste dagen had ik steeds het gevoel dat die andere twee nooit zo erg zijn geweest. Nee, Ronja niet op deze manier nee. Maar met Kari heb ik heel veel werk gehad en heel veel geleerd.

Nog een ontmoeting

Een heel eind verderop komen we een man tegen die ons tegemoet wandelt. En weer rent Yuno blaffend vooruit. Maar opnieuw komt ze direct als ik haar roep. Weer jackpotje, maar deze keer weet ik te blijven voeren. Tot de man ons nèt een halve meter gepasseerd is. Dan schiet Yuno alsnog weg om aan zijn hielen te snuffelen terwijl hij ongestoord doorloopt. Gelukkig maar, gezien haar drijfgedrag zie ik Yuno er namelijk toe in staat om een keer haar bekkie open te doen en…

Mooi drafje

Tijdens de wandeling valt ons weer op hoe mooi Yuno draaft. Toen ze net bij ons was, vielen ons haar lange stappen al op, maar nu komt er ook meer stuwing bij en ze houdt het langer achter elkaar vol.

Verkeer opzoeken

Tijdens de vakantieperiode was het erg rustig bij ons in de buurt. Er reden wel auto’s en fietsers en brommers rond, maar niet echt veel. Maar als er een voorbij kwam, keek Yuno er wel heel nadrukkelijk naar en wilde ze er eigenlijk ook wel heen. Het ging nog niet over op jagen, maar zo te zien zit de neiging er wel in. Dus hoog tijd om de situatie op te zoeken.

Ik ging naar de rotonde vlak bij ons huis en vond zelfs een bankje waar we rustig in de schaduw konden zitten. Een mooie relaxte start. Een fietser kwam voorbij en inderdaad, Yuno keek. Ik klikte haar voor haar rust hierbij en beloonde haar bij mij. Ik had mijn goeie beloningen bij me, dus kreeg direct goed haar aandacht. Volgende fietser, en weer klikte ik voor rustige aandacht voor de fietser en beloonde weer bij mij. En zo kon ik met mooie tussenpozes om de spanning niet op te laten lopen Yuno geregeld klikken voor rustig kijken naar fietsers, individueel of zelfs een kolonne wielrenners, brommers en auto’s, en belonen bij mij. Daarna ben ik naar een plekje verhuisd dat ietsje dichter bij de drukte lag maar nog steeds in de schaduw. En weer veel kunnen klikken en belonen voor rustig kijken. Een keer moest ze oefen naar een jogger, maar toen hij later terugkwam was er geen enkel probleem. En toen kwam een heel mooie reactie: kijken naar een fietser en direct naar mij kijken. Klik en jackpot natuurlijk! Dit herhaalde zich nog een paar keer, waarna ik besloot dat het een mooie les was geweest.

Bijkomend jackpotje voor mezelf was dat Yuno ineens veel sterker op haar naam reageerde, ook als iets haar net te spannend was. Geweldig, want dat kan heel goed helpen om haar uit voor haar moeilijker situaties te halen!

Training staan en borstelen

’s Middags opnieuw getraind. Met Yuno heb ik opnieuw aan het staan gewerkt. Nog steeds stort ze vaak in naar het zitten, maar tijdens de tweede sessie lukt het me om een leuk aantal STILstaan-momentjes te klikken.

Daarna heb ik nog een sessietje borstelen gedaan. Ik gebruik hiervoor een borstel die bij een puppypakket van de club zat. Deze heeft aan de ene kant harde haren en aan de andere kant pennen met ronde beschermtipjes zodat ze niet scherm zijn. Yuno liet zich zo makkelijk borstelen met de harde haren, geen enkel probleem. Eerst haar zij, rug en zelfs haar pootjes. Daarna liet ik haar staan – dat ging best soepel en borstelde ik haar onder haar buik. Ja hoor, geen enkel probleem. Vervolgens heb ik haar zelfs nog een paar streken met de pennenkant gegeven. Ook helemaal prima, geen enkele reactie. Mooi, als jackpotje spelen en klaar!