Hondjes drijven

Goed doorgeslapen

Opnieuw heeft Yuno goed doorgeslapen vannacht. Het lijkt echt een goeie gewoonte te worden. Nog steeds zou ze zich voor mij ietsje later mogen beginnen te roeren, maar dat komt vanzelf.

Benchtijd

Als na een natte ochtendwandeling en ons ontbijt Kari en Ronja weer beneden zijn en de rust is weergekeerd, vind ik het weer benchtijd voor Yuno. Eerst 5 minuten in de tuin gelopen met haar (nou ja, op en neer gedrenteld, zo groot is onze tuin niet). Geen resultaat. OK, blijkbaar hoeft ze echt niet. Yuno kreunt een beetje van protest als ik haar in de bench zet, maar ze gaat wel direct liggen. En als ik naar boven ga, hoor ik geen enkel protest.

Paul krijgt de babyfoon, zodat ik even uitgebreid kan badderen (ondertussen is Sucky de zolder aan het doen, wat een heeeerlijk idee!). Als ik weer beneden kom, kijken Ronja en Kari amper om, en waarschijnlijk daarom Yuno ook niet. Mooi, ik was al van plan om haar lekker te laten zitten als het even kon. Als ze had geblaft, had ik haar na een stiltemoment even in de tuin gelaten en weer terug in de bench gezet.

Na een uurtje of 3 laat ik haar uit de bench, terwijl ze eigenlijk nog ligt te slapen. Knappe pup! Morgen weer langer.

Middagwandeling

’s Middags zijn we weer met het hele stel op pad geweest. Een aardige zondagmiddag en inmiddels lijken de vakanties over hun hoogtepunt heen, want we zijn het nodige tegengekomen.

Zitten en wachten voor voorbijgangers

Bij twee wandelaars besloot ik dat ik Yuno hetzelfde wil aanleren als ik bij Kari en Ronja heb gedaan: bij ons komen en aan de zijkant van het pad gaan zitten. Veel niet-hondenmensen blijken deze gewoonte te waarderen. En het voorkomt dat je honden iemand voor de voeten lopen of erger. Aangezien we bij Yuno neiginkjes herkennen om met de neus naar de hielen te duiken, lijkt ons dit ook voor haar een uitstekende gewoonte om bij te gaan brengen.

Deze eerste keer kwam Yuno netjes en ging zitten. Maar na het scoren wilde ze gelijk weer opstaan. Dus teruggeroepen, de eerste beloning voor het terugkomen was een gewoon brokje (de standaardbeloning), en voor het blijven zitten daarna volgde een extra lekkere beloning. En op mijn seintje pas weer overeind komen.

Leuk speelkameraadje

Vervolgens komen we een oudere vrouw tegen met haar kruising Yorkshire Terrier, een hele lieve en kleine hond, ergens tussen Yuno en Ronja in qua formaat. Yuno was eerst nog voorzichtig, maar al snel was ze aan het uitdagen. Zodra het wat drukker werd, begon Ronja te blaffen. Ik beloonde Ronja voor bij me blijven. Maar toen de twee echt lekker achter elkaar aan gingen jagen, wachtte ze tot het hondje voorbijrende en gaf een neepje. Zacht genoeg om geen sporen achter te laten, maar hard genoeg dat het hondje achterom keek naar de plek waar Ronja haar geraakt had. Daarna hebben we Ronja maar aan de riem gedaan – en weer beloond voor netjes meelopen.

Drijfgedrag

Een eindje verderop begon Yuno ineens flink tegen het hondje te blaffen. Dat wist niet helemaal wat ze er ermee aan moest, dus bleef ze staan of wandelde rustig door. Yuno weer hard blaffen en schijnbewegend op haar inrennen. Ze was haar aan het drijven, wilde dat ze wegrende! Een eind verderop komen we nog 2 bekenden met hun kleine hondjes tegen, een Pappillon, Beertje, en een kruising Parson, Sheila. Waar Yuno met 9 weken de helft kleiner was dan de Pappillon, is ze inmiddels al bijna even groot! Aan dat soort dingen zien wij pas hoe enorm ze is gegroeid.

Intussen gaf Yuno nog een staaltje drijfneigingen te zien door het eerste hondje hard in de kort te porren met haar neus.

Ik ga haar als ze groter is echt een keer testen bij de schapen, en misschien is het zelfs iets om met Yuno serieus aan de gang te gaan…

Trainen: staan

Tijdens de middagtraining heb ik met Yuno alleen aan het staan gewerkt. Het doel voor deze keer: vooral overeind blijven. Yuno wordt heel veel beloond voor zitten en liggen, dus dat zit erg in haar systeem. Beloond worden voor overeind zijn is een eerste stap naar het staan. De vervolgstap: STILstaan. Daarna ga ik nog wel werken aan hoe ik haar wil hebben staan.

Met Ronja heb ik weer voor haar dans geoefend. Een paar onderdelen die wat stroef verliepen en waar ze oefeningen te pas en te onpas deed gaan steeds beter. En omdat ze beter begrijpt wat de bedoeling is, heeft ze er zelf ook meer plezier in.

Met Kari heb ik gefreeshaped. Ik vind het altijd weer een plezier om te kijken waar we uitkomen als we daarmee aan de gang gaan. Ik had tevoren geen vastomlijnd plan, ik had een stoffer gepakt met het vage idee dat hij er iets met zijn bek mee zou doen. We begonnen met linker- en rechterpoten op de steel, neusaanrakingen, vastpakken en allerlei combinaties daarvan. We eindigden ermee dat Kari heel doelbewust de steel van de stoffer met zijn neus omhoog duwde.

Video’s

De video van de eerste puppyles heb ik inmiddels geupload. Hij is terug te vinden in het artikel Start puppycursus.

Van gisteren en vandaag zijn de beelden in deze video met de reacties van de honden op Sucky:

Kun je de video niet goed bekijken, klik dan hier voor de YouTube-versie.