4e puppybezoek – op avontuur de wijde wereld in

Met ieder puppynest gaat Bonnie minstens één keer naar een voor het nest volledig nieuwe plek. Op die manier leren ze alvast dat er méér is dan alleen het wereldje in en om het huis waar ze geboren zijn en dat het er niet overal hetzelfde uitziet, ruikt enz.

Bovendien is het ook heel interessant om de reacties van de verschillende pups te zien. En ze hebben heel wat meegemaakt!

Nieuwe wereld!

Allereerst uit de auto. Bosse en Yuno zijn totaal niet onder de indruk en rennen gelijk de wijdte van het zandpad in, al snuffelend en onderzoekend. Jelle vindt de onderkant van de auto veel spannender. Als Paul de achterbak van onze auto open doet en het verontwaardigde geblèr van Kari en Ronja ze tegemoet dendert, gaat Yuno wel even in de rem. Ook Bosse laat heel even zijn oortjes zakken. Wàt een verbaal geweld! Als Nissa erbij komt (nou ja, voorbij komt, want ze is druk aan het rondsnuffelen), komen alle pups snel weer naar voren.

Chaos en oorverdovend concert

Ze zijn allemaal aardig ondernemend, zodat we besluiten te kijken of we Ronja er aan de riem bij kunnen laten. Dat gaat even mis. Als ik Ronja als enige aanlijn, weet Kari dat hij nog niet aan de beurt is. En tegen zijn gewoonte in, wurmt hij zich een weg eruit. Hij wil NIET buitengesloten worden! Luid blaffend rent hij rond. Ronja is weer verontwaardigd dat zij aan de riem zit en laat dat luidkeels weten. Bamske was hoe dan ook al aan het blaffen, en volgens mij ging Nissa ook nog eens meedoen. Kortom, oorverdovend concert.

Hier waren de pups toch wel even erg van onder de indruk. Yuno en Jelle besloten hun heil bij Bonnie te zoeken en doken bij haar op schoot – lekker veilig! Alleen Bosse liet zich nauwelijks uit het veld slaan en wilde graag kennismaken met Kari. Die snuffelde heel kort, maar liep ook gelijk weg – te druk met zelf overal snuffelen en markeren. Ronja was verontwaardigd dat Kari zich met Bosse bemoeide, dus kreeg een nare snerpblaf om zijn oren. Toch liet Bosse ook haar even snuffelen, zij het met iets toegeknepen billetjes. Wat een stoer kereltje!

Ronja en Nissa doen het nog even dunnetjes over

Toen het ietsje rustiger was geworden, kwamen Yuno en ook Jelle van Bonnies schoot gekropen. Nadat ze weer vol vertrouwen op onderzoek uit gingen, besloot ik Ronja los te laten. Oeps! Ronja en Nissa gingen elkaar op hun gewoonlijke wijze uitdagen en keihard rondrennen. Yuno werd flink omvergekegeld door Nissa. Gelukkig was Yuno inmiddels zo op haar gemak dat ze na een verbouwereerde blik gewoon verder liep.

Over de heuvel

Op het weggetje was geen verkeer, maar voor de veiligheid besloten we toch een stukje verder net achter een heuveltje te gaan zitten. Bosse ging er natuurlijk als eerste pup overheen. En weer terug, want Nissa bleef achter. Vervolgens bleef Nissa bovenop het heuveltje staan. Aangezien het maar een smal paadje tussen het hoge gras was, fungeerde ze als een stop in de doorgang. Bonnie verzocht haar vriendelijk even door te lopen. Daarna kwamen alle pups opvallend vlot het heuveltje over en was de hobbel genomen.

Verder op ontdekking

Het gras hier was redelijk hoog in vergelijking met het gazonnetje thuis, maar niet zo dat je de pups erin verloor. Mooi terrein dus voor allerlei puppy-avontuurtjes. De pups vonden het in het begin weer even vreemd, maar gingen al snel weer wat op verkenning uit, Bosse natuurlijk voorop. Kari bleef hem intrigeren, en op een gegeven moment verwaardigde Kari het zich om iets uitgebreider kennis te maken. Na even rond Bonnie te zijn blijven hangen, ging ook Yuno lekker op onderzoek uit. Jelle moest nog een tijdje nadenken, maar ook hij waagde zich op een gegeven moment weg van Bonnies veilige haven. Ze bleven allemaal goed in de buurt, deels omdat wij de enige schaduw waren. De bosjes waar Kari, Ronja en Nissa zich steeds in terugtrokken waren de pups wat te ver. Gelukkig, want ik had de indruk dat ze daar behalve schaduw meer aan het scoren waren dan alleen konijnenkeutels!

Het was een zonnige dag en hoewel niet echt zo voorspeld, was het ook warm. We besloten een bak water neer te zetten, waaruit iedereen om beurten gretig dronk. Hierbij stond Jelle op zeker moment neus aan neus met Kari en gaf hem zelfs een voorzichtig likje. Knap kereltje! Alle pups waren nu aardig op hun gemak, ze hadden zich hersteld van alle nieuwe indrukken en de schrik van hun luidkeels blaffende familie. Tijd om deze goeie indruk de kans te geven om te beklijven bij de 6,5 week oude pups. Op naar huis voor een goeie portie rust!

Ritjes in de bench

Voor de autorit hadden we de pups in de bench gestopt. Op de heenweg duwden ze om beurten tegen het deurtje en zette vooral Yuno ook nog een keel op. Ook zaten ze allemaal flink te hijgen. Warmte van het op elkaar gepropt zitten, maar zeker ook een portie stress. In een moment van betrekkelijke rust deed ik daarom toch maar het deurtje open. De rest van de rit krioelden ze wat over me heen, maar de stress zakte nu snel. Gelukkig waren er maar 3 pups! Dat was nog onder controle te houden.

Waar de pups op de heenweg over me heen krioelden, kozen ze nu een voor een vrijwillig voor de bench. Yuno zelfs als eerste! Tegen de tijd dat we thuis kwamen, hadden ze moeite de oogjes open te houden. De hobbelige wandeling terug naar binnen maakte ze weer een beetje wakker: toen ik de bench in de puppyren zette en het deurtje open deed, kwamen ze een voor een weer naar buiten gerold. Om bijna direct een eigen plekje op te zoeken en diep in slaap te vallen. Alleen Jelle was nog een beetje opgedraaid, maar al snel viel ook hij in een diepe slaap.

Het is heel bijzonder om bij zo’n uitje te zijn, dit mee te beleven met de pups en te zien hoe ze reageren. Erg mooi om opnieuw te mogen meemaken.

Bekijk alle beelden op onze fotosite!

Bewaren

Bewaren

Bewaren