Zaterdag 28 september

De ochtend na de puppycursus: ja hoor, wij mogen (bijna) uitlapen. Heerlijk. Paul gaat wel direct op pad met Yuno en later met Kari en Ronja. En ik tut lekker wat in huis rond.

 

Wekelijkse zuigbeurt

Het kleed is weer toe aan een zuigbeurt – het enige waar Sucky wat moeite mee heeft (maar toch scheelt hij me erg veel werk en vooral ergernis omdat de hele week door nu het hele huis veel schoner is). Ik besluit de honden mee te zuigen. Bij Ronja fladderen bij iedere beweging de haren in de rondte en Kari laat ook veel los als je hem aait. Beiden vinden het prima, zelfs lekker, om even onder handen te genomen te worden. Zeker omdat er tussendoor af en toe lekkers voor tegenover staan. Voor Yuno zet ik de stofzuiger nog even op de laagste stand, maar zonder enige extra inleiding blijft zij nu behoorlijk goed staan als ik haar rustig en niet al te grondig afzuig. Ze heeft het ook nog niet zo nodig.

Daarna het kleed – en mezelf, na een knuffelbeurt met Ronja ook wel nodig – en Sucky, daar moeten de borstels en andere bewegende delen ook geregeld van onthaard- en -stoft worden – en ik ben met de grote stofzuiger weer zo’n beetje klaar voor de week. De rest neemt Sucky weer van me over.

 

Zindelijk!

Vanmiddag had ik met Ronja het CAP-examen. Rond 12.30u gingen we weg, rond 17u waren we weer terug, een stuk later dan we hadden gedacht. We verwachtten wel iets te vinden bij terugkomst, aangezien Yuno los zat met Kari. Maar… helemaal niets! Niet dat ik hiermee denk dat Yuno echt zindelijk is. Maar ze heeft het beslist wel door en ze kan het al aardig lang ophouden. De rest zal met de tijd komen.

 

Competency Assessment Programme clickertraining

Het CAP-examen was overigens een groot succes. Met 6 mensen van de KC Delft deden we mee, twee alleen CAP1, de andere vier CAP1 en 2. En allemaal met uitmuntend geslaagd. Ik ben erg trots op dit mooie resultaat, een teken dat we goed bezig zijn met clickertraining bij de KC. Meer informatie over CAP bij Dogaction.

 

Zondag 29 september

Weer een vroege start, en weer niet door Yuno. Ik had een dagje behendigheid met Kari en Ronja, de onderlinge wedstrijd bij de KC Delft. Dus iets vroeger uit de veren. Deze keer had ik wel de meeste spullen bij elkaar, dus nog even tijd voor Paul en mij om samen alle honden uit te laten. Wel mooi als de zon nog net niet opkomt.

 

Onderlinge behendigheidswedstrijd

Ik ging bepakt en bezakt met Kari en Ronja op pad naar de club. Later kwamen Paul en Yuno erbij.

Socialisatie mens & hond

Zo’n gelegenheid is natuurlijk prachtig voor socialisatie – niet zo’n vol terrein als op de landelijke wedstrijd, maar wel heel veel om te zien, te snuffelen, mee te maken. In de loop van de dag heb ik met Yuno een aantal rondjes gedaan, haar laten voeren, haar opgepakt en vervolgens laten aanhalen: “nee, dat wil ik niet – hee, toch wel lekker – maar toch ook wel een beetje eng – maar toch ook wel weer lekker”. Ook met mensen staan praten, waarbij Yuno steeds even ging snuffelen aan voeten en benen. En natuurlijk kennismaken met allerlei nieuwe honden, waarbij Yuno duidelijk zo haar voorkeuren heeft. Een Cocker Spaniel moest ze naar blaffen, een Border Collie vond Yuno niet onaardig, Sabi de American Indian Dog vond Yuno ook maar zozo, maar een Hollandse Herder vond ze dan toch wel weer aardig – tot ze haar net te opdringerig ging besnuffelen.

Stil zijn aan een geitenpin?

Daarnaast naast de tent aan een geitenpin staan. Alleen deze keer. Ronja en Kari had ik aan een tweede geitenpin gezet, zodat zij niet continu die etterig pup aan hun lijf hadden hangen. Voor allebei zorgde ik ook voor schaduw – want wonder boven wonder in deze tijd van het jaar was het prachtig, stralend weer, in het begin nog een beetje frisjes maar voor de honden al snel best warm in de zon. En daar wisten ze ook goed gebruik van te maken.

Yuno moest nog de truc leren dat stilte mij veel sneller dichterbij brengt dan blèren, maar aan het eind van de dag had ik nog niet de indruk dat die boodschap was doorgedrongen. Misschien omdat vooral Kari ook vrolijk mee ging blèren omdat hij wèl stil was, maar zijn stilte niet het door hem gewenste resultaat afwierp. En hij blijkbaar besloot dat als stil zijn niet werkte, blaffen dat dan vast wel deed.

Toch was ze ook hele tijden stil als ik op grotere afstand stond. Maar begon dan toch ook weer te blaffen. Vooral bij het benaderen kon ze echt niet stoppen met blaffen. Jammer dat ik dit voorlopig niet meer kan oefenen.

Toen Paul met Yuno naar huis was gegaan, waren Ronja en Kari ineens een stuk stiller. Blijkbaar zorgt Yuno voor de nodige extra onrust bij hen.

Moe

Na thuiskomst was de kleine meid enorm moe – tijdens de korte rit in de auto viel ze al in slaap, en daarna bij Paul op de bank. Toen ik een paar uurtjes later thuiskwam, sprong ze pas van de bank af.

Resultaten

Met Kari en Ronja heb ik heerlijke rondjes gelopen. Ronja reageerde soms iets tè scherp op mijn communicatie, waardoor we een paar foutjes hadden. Toch nog een 4e en een 5e plaats in een wedstrijdgroep van 12 deelnemers voor small/medium. Op zich moeten we veel beter kunnen, maar we hebben wel gewoon plezier gehad samen. Het eerste rondje met Kari was ik erg verbaasd dat hij zomaar hindernissen voorbijliep. Normaal gesproken had hij die echt wel genomen, wordt hij dan een beetje oud? Of ben ik toch teveel Ronja gewend? Het volgende rondje heb ik voor hem nadrukkelijk iedere hindernis benoemd, met een eerste plaats als resultaat! Ik was er erg trots op en blij mee, dat hij met zijn 11 jaar nog zo’n mooie prijs in de wacht wist te slepen.

 

Meer foto’s van deze dag zijn te vinden op IMAGES.DOGHOUSEROCK

 

Ze snapt het echt

’s Avonds val ik op de bank in een diepe slaap. Op een gegeven moment springt Yuno bij me – iets dat echt niet ongemerkt gaat. Ze komt even aandacht vragen, denk ik. Even later zie ik haar op de mat voor de deur haar kontje aflikken – wat ze vaak doet als ze moet plassen (ook na het plassen, heel netjes). Ik maak de deur voor haar open en ja hoor, ze moet! Weer een grote stap in de richting van volledige zindelijkheid gezet: het waarschuwen van de baas.