Training en wandeling
Zaterdag 26 oktober
Middagtraining tijdens het wandelen
Zaterdagmiddag zijn Yuno en ik alleen gaan wandelen. Een rondje rond de flats, maar wel was ik gewapend voor een heuse training: ik had mijn trainings”rok” om waarin meerdere soorten voertjes en speeltjes passen – dezelfde als die ik bij de puppycursus altijd om heb. Normaal heb ik een kleinere trainingsbuidel om tijdens wandelingen.
Ligspelletje
Ik begon met het ligspelletje. Dit is precies hetzelfde als het zitspelletje dat ik eerder deze week deed, maar dan met liggen. Deze heeft Yuno sneller door. Maar dat wil niet zeggen dat ze alle aspecten direct begrijpt. Hoe dan ook heeft ze meer neiging om direct weer overeind te komen dan bij de zit. Dus zorg ik ervoor dat ik heel snel bij haar ben zodat ik haar zoveel mogelijk kan belonen terwijl ze nog ligt. En na een aantal successen zo, vraag ik haar geregeld om weer te liggen voor ik de beloning alsnog geef. Ook beloon ik haar als ze blijft liggen terwijl ze eet of daarna nog even blijft liggen. En opnieuw. En opnieuw. Waarna ik haar “overeind” vraag voor de volgende herhaling. Blijven liggen moet lonen!
En het gaat best heel goed. En ineens kakt Yuno in. Ik ben te lang doorgegaan. Volgende keer een wekkertje gebruiken en pauzes inlassen!
Volgspelletje
OK, tijd voor iets meer actie. Een volgspelletje! Als Yuno een stukje mooi meeloopt, of mooi weer aansluit na het opeten van haar beloning, of er heel snel weer bij is na een kleine afleiding, klik en gooi ik het lekkers een stukje weg. Hierbij loop ik deze keer niet te ver door. Zo overdag is er wat meer te doen dan als ik ’s avonds rondom de flats bezig ben. En het laatste wat ik wil, is dat Yuno het gevoel heeft dat ik haar een beetje in de steek laat nadat ik een brokje weggooi voor haar om achteraan te gaan.
Oogcontact
Dan is het weer even tijd voor iets rustigeers: oogcontact! Alleen blijkt er toch wel redelijk wat afleiding te zijn. Eerst komt er een hondje langs, net als ik flink met Yuno aan het spelen ben. Yuno ziet hem, maar vindt het spelletje belangrijker. Heel knap! Maar als ik “los” zeg, vliegt ze eropaf en zit haar even achterna. Ik heb toch maar even aangegeven dat ik het hier niet mee eens ben en Yuno bij de halsband vastgepakt – wel heel knap dat ze dit toeliet, want een hond die niet gepakt wil worden, krijg je maar heel moeilijk te pakken. Het hondje kwam direct terug, Yuno bleef rustig en beleefd, en haar pronk zakte. De eigenaar is gelukkig een wijze vrouw die er wel de lol van inzag en zelfs nog even informeerde hoe het met Yuno ging qua opvoeding.
Plat
Een eindje verderop hebben we nog even de plat geoefend. Het was inmiddels wat rustiger in de omgeving. Toch vond Yuno het eventjes moeilijk, misschien voelde ze zich toch niet helemaal op haar gemak. Maar het ging snel best weer aardig toen ik de oefening snel opnieuw had uitgelegd – een keertje lokken met voer in mijn hand, vervolgens zonder voer in de lokhand, maar wel in amdere hand. Dit gaf me ook de kans om haar tijdens het voeren met mijn lokhand over haar buikje te aaien, wat Yuno heerlijk vindt en waardoor ze wat ontspant. Op het einde was Yuno nog niet zo ontspannen als in de trainingshal, maar ze was ook lang niet meer de gespannen veer van de eerste uitvoering hier.
Twist
Als laatste hebben we nog een paar keer de ’twist’ geoefend om lekker actief te eindigen. Van lokken volle hand naar lokken met lege hand naar met mijn hand steeds hoger het handgebaar kunnen maken, deze fun-oefening gaat snel steeds beter. Vandaag bleek ik na een paar herhalingen ineens rechtop te kunnen blijven met mijn handgebaar! Beslist vooruitgang. En tijd om naar huis te gaan.
Zondag 27 oktober
Ochtendwandeling
Bij de gezamenlijke ochtendwandeling hing Yuno weer steeds in de riem, terwijl ik op dezelfde hoogte of zelfs voor de anderen liep. Ze huppelt gewoon vrolijk vooruit en dat gaat harder dan ik loop. Of ze wil echt voor de anderen lopen. Wat haar reden ook is, ze zal zich echt aan mijn tempo moeten aanpassen. Als we samen lopen gaat dat goed, maar met het hele roedeltje vindt ze dat een stuk moeilijker. Daar komt nog bij dat ze er perse bij wil zijn als Paul Kari en Ronja iets lekkers geeft, terwijl ze tussendoor bij mij echt wel het nodige scoort. En we hebben een regel: je krijgt lekkers bij wie je aan de lijn loopt. Op een of andere manier heeft Yuno dat nog steeds niet door.
Paul houdt al in zodra Yuno trekt en ik stilsta, zodat ze niet steeds achterloopt. Want dan vindt ze het nog veel moeilijker om niet te trekken. Want ZIJ wil bij de anderen zijn en vervolgens wil ZIJ voorop lopen. Nog eens over nadenken en kijken of Paul en ik samen een strategie kunnen bepalen.
Dwaze flatcoatkruising
In de polder komen we als eerste een dwaze flatcoatkruising tegen die gelijk aangerend komt. Kari en Yuno rennen haar blaffend tegemoet. Ze maakt wat ontwijkende manoeuvres, wat Yuno natuurlijk prachtig vindt. Die besluit ze dat haar wil opdrijven. Als ik Yuno bij me probeer te halen, zit die stomme gladjas in mijn gezicht: “hee, hallo, goedemorgen, feestje he!” Waarop Yuno weer achter haar aan gaat, weg bij mijn baas, en hoe dan ook, het is wel heel leuk om jou op te jagen! Zucht, op deze manier heeft Yuno binnen 2 minuten een hele serie verkeerde gedragingen kunnen oefenen. Ach, niets meer aan te doen, maar lekker verder lopen in het rasechte herfstweer: wind, regen en rondvliegende blaadjes.
Nepie van Ronja
Als we de polder uitkomen, gaan we over het grote grasveld terug. Hier beginnen vaak allerlei achternajaagspelletjes. Hoewel, spelletjes. Yuno ettert net zolang tot Ronja haar echt zat is, waarna die de achtervolging inzet. Op een gegeven moment geeft Yuno een gil en stopt het geëmmer meestal. Deze keer heeft Yuno echt iets gedaan blijkbaar. Ronja zit haar behoorlijk achterna en Yuno’s ontwijkende hoeken hebben geen enkele zin. Ronja is duidelijk op oorlogspad en uiteindelijk ze Yuno flink in haar kont te knijpen. Yuno gilt het uit. Jammer dan pup, die heb je vast grondig verdiend!
Onder meer aan dit soort acties is wel te merken dat Yuno’s puppyvrijbrief behoorlijk minder waard is. Ze krijgt nu soms een behoorlijke afstraffing van Ronja of Kari. Waarna Yuno nog altijd één keer terugettert, daarna is ze ook klaar. Ook bij de honden moet ze nog altijd even het laatste woord hebben. Maar dan is ze ook echt wel even klaar.
Maar wij kunnen er geen pijl op trekken. Ronja straft Yuno vooral af voor door de kamer sjesen of druk gedrag met een speeltje. Maar het volgende moment mag Yuno Ronja aan haar nekvel zowat voortslepen door de kamer. Persoonlijk zou ik daar heel snel korte metten mee maken, maar blijkbaar zijn Ronja’s regels anders dan de mijne.
Training
Ik probeer toch weer iedere middag een training in te lassen. Vandaag lukt het gelukkig weer.
Aandacht
Ik begin voor Yuno met de aandachtsoefening. Hierbij lukt het zo’n 5 seconden maximaal, maar vervolgens gaat Yuno’s blik alle kanten op. Is ze het even kwijt? Of is ze geïntimideerd door mijn vasthouden van haar blik? Feitelijk heb ik hier ook nog heel weinig trainingstijd ingestoken, en een hond strak in de ogen kijken is ook intimiderend gedrag bij honden onderling. Ik vermoed dat Yuno hier last van heeft. OK, gaan we nog verder op oefenen. En ik zat nu op de grond. Misschien vindt Yuno het minder eng als ik rechtop sta.
Plat
Daarna gaan we aan de slag met de plat. Eerst aarzelt Yuno. Zitten we te dicht op Kari en Ronja? Ik schuifel zo dat Yuno een halve meter verder van hen af komt te liggen. En dan reageert Yuno ineens op mijn lokken (lege hand), gaat op haar zij liggen, mooi, klik/beloon. Steeds makkelijker reageert ze op mijn handgebaar, tot ik een soort veegbeweging kan maken waarop ze op haar zij gaat liggen, en zelfs op haar rug. Natuurlijk beloon ik flink. Ik besluit het commando toe te voegen. Een rustig uitgesproken “plat”, even wachten en dan mijn veegbeweging maken. Na een paar herhalingen kijkt Yuno me indringend aan na het woordje en maakt een aanzet tot het plat gaan. Ik klik dit, blij dat ze het al lijkt te begrijpen. Maar de volgende keer wacht ze echt weer mijn gebaar af. Als ze overeind komt voor een beloning en op haar andere zij uitkomt, blijkt ze het op deze (linker)zij toch ineens weer een veel moeilijker oefening te vinden. Het verbaast me niet. Maar weer iets om aan te werken.
Foto’s
Eindelijk kom ik door de foto-achterstand heen. Maar ik ben ook bezig met onze nieuwe foto-site, IMAGES.DOGHOUSEROCK. Intussen ook foto’s toegevoegd aan een aantal eerdere blogs:
Heerlijke foto’s.
Groetjes,
Lya