Ontwikkelingen
Zondag 12 januari
Met de ingang van het nieuwe jaar is Yuno 8 maanden. Zijn er nog opvallende ontwikkelingen?
De afgelopen tijd leek Yuno’s achterhand wel zo’n 3 cm hoger dan haar voorhand. Van de week zei ik tegen Paul: is ze nou iets minder overbouwd? Ook Paul had die indruk. Zou er dan toch nog groei in het krieltje zitten? En lijkt haar buik nu iets hoger van de grond te zijn? Als haar voorhand wat omhoog komt, kan dat natuurlijk goed. Het kan natuurlijk ook nog een andere oorzaak hebben.
Darmproblemen
Sinds dinsdag heeft Yuno af en aan diarrhee. Aanval, herstel tot volledig normale ontlasting, en daarna weer diarrhee van de echte waterige spuitvariant zelfs. Het heeft me al een paar nachten gekost. Voordeel is dat Yuno’s communicatie mij steeds duidelijker wordt. Leert ze zelf duidelijker zijn en meer aandringen, of leer ik beter lezen of allebei? Geen idee, maar tot nu toe is het nog maar één keer fout gegaan.
Van de week moest ze er ’s nachts een paar keer uit. De eerste keer reageerde ik al vrij snel – door ervaring wijs geworden zullen we maar zeggen. Ik zat op de rand van mijn bed om mijn sloffen aan te trekken. En Yuno klom op schoot: dragen, nu snel, naar beneden, dragen! Terwijl ze een hekel heeft aan dragen, maar de noodzaak was voor haar duidelijk groter dan het kwaad op dat moment. Grappig dat ze dan die keus zo duidelijk maakt. En knap.
Dus dan ga je middenin de nacht naar buiten – had Yuno nu net een abonnement genomen op regen tijdens haar nachtelijke escapades. Heerlijk rustig buiten, dat wel. En Yuno laat ik lekker loslopen in de achterafstraten waar we wonen. Maar nu moet ik niet denken dat ik er met een kort rondje vanaf kom. Want als ik dan thuiskom en net mijn jas heb uitgetrokken en mijn laarzen heb uitgedaan, staat Yuno alweer aan mijn benen te harken: ik moet nog wat! En inderdaad komt er (gelukkig inmiddels buiten) weer wat water uit. Les: als ze er ’s nachts uitmoet, uitgebreid rondje geven. Dan is het daarna meestal ook wel weer klaar.
Yuno blijft fleurig en energiek, ondanks dat we haar nu als een paar dagen 4 x 30 gram voeren in plaats van 2 x 95 gram. De kleine porties lijken te helpen, maar het gaat nog steeds op en af met haar darmen. Nu mocht ze wel wat gewicht kwijt raken. Haar ribben hadden zo heerlijk zacht laagje eroverheen. Maar we doseren eigenlijk liever uit eigen initiatief haar voer, in plaats van gedwongen.
Een nadeel is dat ik haar nu niet durf te trainen. Dus kan ik haar niet met training moe maken.
Energie genoeg
Rennen met Ronja doet Yuno nog steeds heel graag, een soort harrewar-tikkertje. De een zit grommend achter de ander aan tot ze haar te pakken heeft, waarna de achtervolgde achtervolger wordt. Redelijk eerlijk verdeeld, al heeft Ronja meestal de laatste beurt en de hardste aanpak. Zou het iets met elkaar te maken hebben? Tijdens de achtervolgingen duikt Yuno graag in een perk met jong aangeplante struiken. Een wirwar waar ze zich met haar kleinere lijf makkelijker doorheen wringt dan Ronja – tenzij Yuno een stok vastheeft. Tja, dan blijf je echt achter alle twijgen hangen :-). Toch weer Ronja haar ook daar vaak te “vangen”, waarschijnlijk omdat Yuno steeds achterom kijkt waar haar achtervolgende oma nou zit. En omdat oma zich met haar zwaardere en sterkere lijf gewoon door de twijgen heen bulldozert. In ieder geval geniet ik steeds weer van hun spelletjes, al gaat het er soms wat hard aan toe. En luidruchtig, maar het geharrewar hoort nu eenmaal bij de Spets.
Nu ja, maar even aankijken. Als het morgen (maandag 13 januari) nog niet over is, toch maar eens naar de DA gaan met haar. Kijken of we wat spuit kunnen opvangen, dat wordt nog een klus. Misschien heeft ze last van brillendoosjesgist van het konijnenkeutels eten. Verder onschuldig en vrij eenvoudig te bestrijden, maar het kan wel zo’n diarrhee als dit veroorzaken.
Traptraining
Voor de diarrhee en in de tussendagen dat het even goed ging, was ik met de trapsessies met Yuno tot de 5e tree gevorderd. Naar boven was niet zo’nprobleem. Zelfs is ze een keer naar de eerste verdieping doorgelopen, wel met aanmoediging van mij. Maar vanaf die 5e tree weer naar beneden… Heeeeel moeilijk hoor. Uiteindelijk lukte het wel, maar wat een aarzeling. Ik besloot even een paar stappen of eigenlijk treden, minder te doen. Met onmiddellijk resultaat: Yuno ontspande weer en had er weer helemaal lol in. Vanaf de 5e omlaag is nog steeds heel spannend, maar het echte enge is er nu wel af.
Een paar weken geleden: positie ‘voor’ trainen op plank
Vorige weken heeft het trainen natuurlijk niet stilgestaan. Tijdens een bezoekje aan mijn moeder in Nijmegen heeft Paul weer mooie foto’s kunnen nemen. Een daarvan publiceerde hij op Facebook, waarop werd gevraagd naar een filmpje. De video is erg donker geworden, maar er is wel aardig te zien wat we doen.
Eigenlijk was ik Yuno niet op de plank aan het trainen, die gebruik ik voor Ronja. De plank is voor het aanleren van posities, bijvoorbeeld recht voor me, recht links van mij en rechts van mij. Om goed te kunnen werken moet de plank precies zo breed en zo lang zijn als de hond staat, zodat de hond alleen maar recht kàn staan. Bij Ronja ben ik ermee begonnen omdat ik problemen kreeg toen ik haar recht links en rechts van mij op afstand wilde hebben voor een volgend dogdancenummer. Haar neiging is natuurlijk om naar mij te willen kijken, dus dat ‘recht’ wordt dan een probleem. Daar gaat die plank uitkomst bieden, is althans de bedoeling.
Dat ik er met Yuno aan begon was meer omdat de plank voorhanden was en het geen kwaad kan. En Yuno begreep de bedoeling behoorlijk snel. In de video staat ze op de plank. Daar klik ik haar voor, waarna ik haar de beloning net naast de plank geef waardoor ze er met 1 voetje af moet. Waarna ik haar weer klik voor op de plank terugstappen. En aan de andere kant eraf lok, weer met 1 voetje. Gaat dat goed, lok ik 2 voorpootjes eraf, weer links en rechts. Later probeer ik haar er met haar achterpoten af te laten stappen, maar dat is nog best moeilijk. Toch doet de kleine meid het allemaal heel netjes.
Training Nijmegen, 31 december 2013
Meer foto’s, ook van Ronja en Kari, op IMAGES.DOGHOUSEROCK.NL
Ha Sandra wat Yuno heeft heerst, door heel Nederland zijn er jonge en oude honden aan de race. Het is een erg hardnekkig virus en ze zijn er niet ziek van.( Ik zag het ook al bij de jonge honden van kennissen en de KNGF jonge honden.)Sommige zijn al langer dan een week aan de race.
Beterschap voor de dame.
Groetjes,
Lya