Examen en verder trainen

Examen ~ zaterdag 5 maart

En dan nu de test van de afgelopen 11/12 weken cursus.

Voorlangs / achterlangs gaat heel goed. Als we zelf om de honden heen lopen, heeft Yuno één momentje dat ze naar een andere hond wil reageren, maar ik ben er goed op tijd bij en Yuno reageert ook direct op mijn dringende aanwijzingen om vooral DOOR te lopen.

Het afleggen en blijven gaat ook erg goed. Ik heb er de laatste tijd wat extra aan gewerkt. Ik laat Yuno midden op het pleintje zitten en verdwijn tot 20 seconden om de hoek. Op het trainingsveld is Yuno zo bezig met mij in de gaten houden – omdat ze me nog net kan zien door het hekwerk – dat ze de langslopende rustige hond geen blik geeft. Of is dat omdat ik er niet bij ben, dat ze dan minder durft? Zou ook nog wel eens kunnen.

De jogger kijkt Yuno wel even naar, zoals altijd. Het BEWEEGT! Dat kun je niet volledig negeren. Maar tot nu toe blijft het bij kijken en nu gelukkig ook.

Het wachten op onze beurt tussendoor gaat ook prima, terwijl de andere honden toch binnen zo’n 5 meter van ons staan te wachten. Als de andere honden maar rustig zijn, vindt Yuno ze dus prima. Maar in een Basiscursus heb je nu eenmaal te maken met druktemakende pubers.

Alle onderdelen rondom samen dingen doen en verzorging gaan eigenlijk goed: voedsel negeren, spelen en loslaten, in de bek kijken, borstelen. Alleen die aandacht… ach, eigenlijk gaat die ook lang niet onaardig, maar de 10 seconden halen we niet. Bij het hand geven aan de instructeur komt Yuno’s “kom op met die koek” blaf weer opzetten, maar het betasten laat ze keurig toe, dus de lekkertjes in de loop van het seizoen hebben wel degelijk hun doel bereikt.

Het wandel-parcourtje gaat vrij goed, maar op het ’s nachts natgeregende gras wil Yuno niet gaan liggen. Ik kan haar zachtjes tegen mij aan omvertrekken. Yuno ziet dat als voorbode voor knuffelen en dat wil ze zich daarom wel laten welgevallen. De eerste keer blijft ze daarna niet liggen voor de halve boog heen en terug lopen, maar de tweede keer ligt ze zelfs met haar pootjes nog half in de lucht. Grapjasje. Op ‘op commando gaan liggen’ lijkt deze uitvoering natuurlijk niet meer :-).

Het hierkomen doet Yuno zoals altijd gretig. Door goeie timing van Yvette, de instructeur, rent ze deze keer niet eerst nog een keertje naar haar terug (is er nog meer te halen?). Het hierkomen gebeurt tussen 2 rijen honden door. En dat op die rij staan, laat dat nu toch echt veel moeilijker zijn dan het voorlangs/achterlangs of het hierkomen. Het is een gevecht om Yuno enigszins rustig te houden.

Al met al ben ik niet ontevreden over het examen, al heeft Yuno beslist punten laten liggen. Maar dat geeft niet. Als we maar verder kunnen met de volgende cursus. Even afwachten wat de uitslag is, die komt over een paar weken.

Rust

Na de examenweek breken voor mij rustiger dagen aan. Niet meer 3 avonden en een ochtend in de week naar de club voor lesgeven en met mijn eigen honden lopen. En dat geeft een hoop vrijheid en energie om wat extra te trainen. Ik richt me vooral op aandacht, werk wat verder aan het wachten / blijven ook uit zicht, en nog wat aan zitten, liggen en staan.

Voor de fun maak ik gebruik van de treden in mijn nieuw-aangelegde voortuin: achteruit het stoepje op. Grappig is dat ik haar dat later zie gebruiken als ze te ver is doorgelopen weer terug het stoepje op moet om te wachten op mijn seintje dat we verder lopen.

Aandacht

Met de aandacht besluit ik ineens eens te proberen om haar te klikken en te belonen zodra zij uit zichzelf naar mij kijkt. Gewoon, terwijl we op ons eigen pleintje staan. Nu zou je denken dat daar niets boeiends meer voor haar is. Maar zelfs als er niemand te zien is, ziet Yuno genoeg. Ieder auto die 20 meter verderop voorbijrijdt. Iedere fietser. Ieder vogeltje dat vliegt. Ieder blaadje dat trilt. Ze ziet het allemaal en ze WIL het ook zien. En als ik dit voor de eerste keer zo wil oefenen, kies ik ook nog eens het moment uit dat er een aantal kleine kinderen met een bal spelen. Op zo’n 10 tot 20 meter, maar natuurlijk wel degelijk een flinke afleiding.

Op zich is dit ‘vanzelf kijken afwachten’ mijn voorkeursmethode. Volgens mij werkt dit namelijk beter dan altijd maar de aandacht vragen. De hond leert zo uit zichzelf dat als hij aandacht biedt, dit hem allerlei leuke dingen oplevert. Maar bij Yuno duurde het steeds zo lang voor ze uit zichzelf keek en leek ze zo weinig te geven om wat ik te bieden had, dat ik het een beetje had opgegeven.

En… voor de eerste blik mijn kant op moet ik inderdaad minimaal een minuut wachten. De tweede blik ook. De derde komt misschien iets sneller. En ineens kan ik behoorlijk snel een aantal blikken achter elkaar vangen met de clicker. Ik werk met een restje worst, misschien helpt dat een beetje. Dan besluit ik mijn taktiek iets aan te passen. Een blik naar mij na rondkijken levert 1 lekkertje op. En een blik naar mij direct aansluitend op het vanaf de grond opeten van het vorige lekkertje levert 3 nieuw lekkertjes op. Al heel snel snapt Yuno dit en kijkt ze me vaker direct na het eten van het lekkers opnieuw aan. Na een aantal van dit soort succesjes achter elkaar, komt haar onbedwingbare behoefte om goed om zich heen te kijken weer opzetten. Maar ze kijkt mij toch steeds sneller weer opnieuw aan. En dan volgt weer zo’n mooie cyclus van watch-klik-beloon-watch-klik-beloon-watch-klik-beloon. Het woordje ‘watch’ gebruik ik nu niet. Maar ‘kijk’ betekent voor Yuno en mij ‘naar de omgeving kijken’.

’s Avonds is het weer huilen met de pet op met Yuno’s aandacht. Maar de volgende dag… kan ik ineens onze hele straat uitlopen terwijl ze iedere keer opnieuw grotendeels uit zichzelf weer bij me terugkomt om mij oogcontact te bieden. En op de terugweg ook. De dagen daarna gaat het op en af met de zelfgeboden aandacht, maar de trend gaat omhoog: steeds vaker uit zichzelf aandacht geven. Hoera!

Intussen merk ik nog iets grappigs op. ‘Watch’ volgt Yuno lang niet altijd direct op met oogcontact, maar het gaat wel steeds beter. Omdat ik vermoed dat ze er soms toch wat mindere associaties mee heeft (het blokkeren van haar uitzicht vindt ze echt niet leuk), zal ik er uiteindelijk wel een nieuw commando op willen plakken als het ik het gedrag op het niveau heb dat ik wil. En bij ‘kijk’… kijkt Yuno inderdaad meestal om zich heen, maar ik zie aan haar dat ze zich aan het voorbereiden is op naar mij kijken. Zo lijkt ‘kijk’ voor Yuno de betekenis te hebben gekregen “nog even goed om me heen kijken, daarna kan ik weer wat verdienen met vrouwtje aankijken”.

Kortom, we hebben weer wat stappen gemaakt en eindelijk eindelijk eindelijk heb ik het gevoel dat ik de afgelopen weken wat grip op Yuno’s aandacht ben begonnen te krijgen.

Uitslag examen

Vrijdag 18 april konden we de diploma’s ophalen. Nu had ik één voordeel, dat ik had tevoren de uitslagenlijst al op de site gepubliceerd dus ik wist het totaal aantal punten en dat we geslaagd waren. Daar was ik al heel blij mee! Maar ik kijk natuurlijk ook altijd graag wat we per onderdeel gescoord hebben. En dat geeft voor het overgrote deel aardig weer wat mijn indruk was per onderdeel. Het meeste kan ik wel thuisbrengen (klik op de afbeelding voor (enigszins) leesbare weergave).