Traininkjes, Bachbloesems en nog zowat

Een goeie nacht en start

Yuno had een goeie nacht – 1x eruit en na heel kort piepen weer slapen, daarna om 6 uur pas echt wakker. Met een keurige plas en poep in de tuin begon de dag ook goed. Met Yuno dan.

Ronja met verkeerde poot uit mand

Ronja baalde zichtbaar en hoorbaar dat die pup nog steeds in huis is. Op een gegeven moment bleef ze grommen en grauwen terwijl Yuno met lage houding en staart in een grote boog om haar heen liep en even niet meer wist hoe laag en onderdanig ze moest doen om aan de blik van mevrouw sjagrijn te ontkomen. Ik kap het natuurlijk wel af, maar het geeft weer dat Ronja bepaald nog geen vrede heeft met Yuno’s komst.

Wen er maar aan lieverd! Die pup is hier en blijft hier! Gelukkig lijkt Yuno zich er goed doorheen te slaan, ze herstelt snel na zo’n actie van Ronja en ze blijft voorzichtig proberen contact te zoeken, zowel met Ronja als met Kari.

Ondertussen prakkizeer ik verder hoe ik dit makkelijker voor Ronja kan maken, en indirect ook voor Kari, want ook hij heeft last van Ronja’s gedrag.

De eerste dag en begin tweede dag had Kari zoveel aversie voor de spanning die Yuno veroorzaakte bij Ronja, dat hij Yuno ging mijden. Hij liep echt om voor haar. Paul bedacht dat hij Ronja even alleen mee naar boven zou nemen, zodat die twee even ongestoord bij elkaar konden zijn. Dat heeft goed geholpen, in zoverre dat Kari Yuno nu alleen maar zoveel mogelijk negeert. Yuno probeert hem af en toe met lief, onderdanig gedrag voorzichtig uit zijn tent te lokken, en Kari kijkt door haar heen, om haar heen, of weg. Desnoods loopt hij weg, maar beslist niet meer bij voorbaat zoals eerst. In ieder geval is hij nu een neutrale factor, al kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat hij vriendelijker zou reageren als Ronja er niet was en waarschijnlijk zelfs zou spelen zoals hij vroeger ook met Ronja deed.

Het klikken voor vriendelijk gedrag bij Ronja is wel een goed begin. Maar ik ga kijken of ik met Bachbloesems nog wat meer bij haar kan bereiken. Ook Kari ga ik wat extra ondersteunen, kijken of hij wat meer durft los te komen.

Paar korte trainingssessies achter elkaar: sjorren, zit, liggen

Toen Paul Kari en Ronja hun ochtendrondje gaf, profiteerde ik ervan door met Yuno weer eens een sjorsessie te doen. Dat doe ik niet waar Ronja bij is en zo’n kans grijp ik dus graag aan. Het ging weer super! Yuno moest er even inkomen en gluurde in het begin even naar mijn andere hand – zit daar wat lekkers in? Maar al heel gauw ging ze vol voor het sjorren. Als ik “los” zei, duurde het 1 of 2 tellen, maar dan liet ze vaak al los voordat mijn andere hand met lekkers erbij kwam. Ik heb geen enkele keer meer het lekkers onder haar neus hoeven houden om te zorgen dat ze losliet.

Toen ze een fractie minder enthousiast werd, besloot ik te stoppen. Vervolgens ging Yuno zitten. Ik zei snel “zit”, klakte en beloonde. Even later ging Yuno weer zitten, deze keer was ik meer op tijd met mijn woordje, en weer klakte en beloonde ik. Ik kan het me verbeelden, maar volgens mij begint ze het woordje “zit” al wat te begrijpen. Ik heb het al eerder gebruikt als ik zag dat ze wilde gaan zitten. Ze kijkt me ook echt aan met een blik van “jij wilt iets van me, maar ik moet nog even zoeken wat jij wilt”.

Na zo’n 10 herhalingen vind ik het mooi geweest. Tot ze gaat liggen. Omdat ze dit ook zo vaak herhaalt, besluit ik hier ook maar vast een woordje aan te koppelen. Maar niet de “af” die ik later wil gebruiken. Ze gaat ook op allerlei manieren liggen: half op haar zij, of poten achteruit gestrekt. Dus ik ga dit “liggen” noemen, mijn woordje voor ‘ga liggen zoals je wilt, als je maar je buik op de grond hebt. Ook hier weet Yuno zo’n 5 tongklakjes en beloningen mee te verdienen, en dan is het toch echt even klaar. Ze wil in ieder graag wat doen voor haar voertjes!

Vrouwtje douchen = niet leuk!!!

Paul is naar zijn werk en ik wil toch graag douchen. Ik besluit Yuno mee te nemen. Ze kan niet zoveel kwaad in de badkamer. Ik laat haar nog even plassen (zit dat ook al een beetje op commando???), pak een paar knaag- en peuterspeeltjes en neem haar mee naar boven. Als ik in de douche verdwijn, vindt Yuno dat echt niet leuk. Ze begint te piepen, te blaffen en zelfs te huilen. Ze kan me zien en kijkt ook naar me (we hebben een glazen douchewand), maar ik vermoed dat ze mijn geur mist. Mijn sloffen heb ik op het toilet gelegd en daar staat ze dus veel tegenop.

Gelukkig komt ze tot rust voor ik klaar ben, legt zich er letterlijk bij neer. Als ik de handdoek pak, laat ik haar bij mij in de douche. Waar ze normaal gesproken nat gras vermijdt, neemt ze het resterende water in de douche voor lief. Het duurt toch nog even voor ze echt tot rust komt, ze was echt even van streek en het gaan liggen was maar een beginnetje van rust. Toch gaat ze even later weer liggen en dreigt ze zelfs in slaap te vallen voor we naar beneden gaan.

Al met al wel even een hoop stress voor het meisje, maar ze zal er aan moeten wennen. Toch maar vaker doen, aangezien dit een lichte vorm van ‘alleen zijn’ is, en dat is iets dat ze echt zal moeten leren…

Zindelijkheid

Qua zindelijkheid gaat het erg goed. Ik trof vanochtend zelfs een hoop aan in de tuin die ik haar niet had zien doen. Dus ze gaat uit zichzelf naar buiten. Het zegt natuurlijk wel wat over mijn oplettendheid…

Ik heb zelfs sterk de indruk dat ze al een aardig idee heeft wat het woordje ‘plassen’ betekent.

Ommetje alleen

Omdat Paul tussen de middag even thuis kwam en Kari en Ronja uitliet, kon ik voor het eerst even alleen met Yuno op pad. Deze keer aan riem en halsband en gewoon een ommetje in de bebouwde kom. Yuno vindt het allemaal nog spannend en dan loopt ze netjes mee, maar dan ergens vlak rond je voeten. Dus eventueel ook vòòr je voeten. Je moet dus continu omlaag kijken – ik prefereer namelijk Yuno zo min mogelijk te schoppen. Ook moet je het riempje precies zo houden dat ze er niet overheen kan stappen – dat houdt in dat je een marge van ongeveer 5 cm hebt. Goed voor het oefenen van riemhandling. Trekken is echter geen enkel probleem, daarvoor dwaalt ze niet ver genoeg van me af.

Op een veilige plek laat ik Yuno even los. Oh, dat halsbandje! Als ik doorloop, volgt ze me wel op de voet. Achter me, danwel naast me, maar liefst vlàk voor me. Op een gegeven moment moet ze ‘oefen’ naar een grote dode tak. Ik loop erheen. Zonder aarzeling volgt ze me en de tak is al niet meer interessant. Dan loop ik door. Een tiental meter verderop loopt iemand. Iemand fietst weg. Even goed bekijken, en we kunnen weer doorlopen. Bij ons voor de deur zijn ze met grote machines bezig. Alleen natuurlijk net niet nu. Nou ja, komt vast nog wel, nog een paar weken voor de bouwvak.

En dan zit het ommetje er alweer op. Kari en Ronja zijn eerder thuis en verwelkomen ons blèrend. Yuno’s houding is laag, maar ze trekt zich er al steeds minder van aan.

Video

’s Middags heeft Yuno op een gegeven moment een dolle bui. Ik pak de videocamera en ga buiten zitten. Tja, dan komen ze natuurlijk allemaal tegen me aan zitten. De dolle bui is alweer over. Moeilijk video’s opnemen op minder dan 50 cm. Een doggyzen oefening staat er misschien nog wel op, voor de rest voornamelijk fragmenten van koppies of lijven…