Lekker druk avondje

Traininkje oogcontact

’s Morgens heb ik kort Yuno getraind, alleen op oogcontact. Ik weet niet waar ik de vorige keer zo moeilijk over deed. Nu gaf ze mij onmiddellijk oogcontact, en bleef het me snel achter elkaar geven. Goed scoren dus voor de kleine meid.

Trainingsschort

De trainingsschort (Pro Training Pockets) die ik in Finland had besteld is aangekomen, net op tijd voor de puppycursus. Deze schort gaat rondom, met 2 zakken voor en 1 grote zak achter. Op iedere voorzak is ook nog een aparte kleinere zak gestikt waarin ik eventueel clicker, poepzakjes en andere kleinigheden kwijt kan. In de voorzakken kan ik in iedere zak een ander soort lekkers doen, bijvoorbeeld normale brokjes en iets extra lekkers. En in de grote achterzak kan ik dan nog 1 of 2 speeltjes kwijt. Heel prettig voor de zomer, zo’n ding, als je niet zoveel zakken hebt. En voor de puppycursus, als je meerdere soorten beloningen hebt waar je allemaal snel bij wilt kunnen.

Nadeel is de prijs. De schort zelf is nog te doen, maar ik was blij dat ik had rondgevraagd of er meer belangstellenden waren, want de verzendkosten vielen niet bepaald mee. Waarschijnlijk omdat het over zee gaat? Verdeeld over 5 bestellingen was het al wat beter te doen.

Lekkers knippen

De voorraadpotten lekkers-op-maat waren aan het opraken. Dus heb ik een tijdje lekkers geknipt vanmiddag. Jammer dat het zo moeilijk is om lekkertjes te vinden die en klein genoeg, en een beetje fatsoenlijke kwaliteit, en lekker genoeg zijn als beloning. Zelfs de minibotjes die je tegenwoordig hebt, vind ik te groot en zou ik minimaal in 2 stukjes knippen. Bovendien lijken ze mij niet zo gezond, zeker in de hoeveelheden die ik gebruik als beloning. Ach, dit soort klusjes houdt een mens van de straat.

Maar waren de beloningen vandaag wel lekker genoeg? Normaal gesproken heb ik 2 Spetsen om me heen op de loer liggen, nu geen. Ik kon zelfs 2 lekkertjes laten vallen zonder dat er niemand kwam aanrennen. Een vreemde gewaarwording, Spetsen die zich niet met zo’n klusje bemoeien…

Uitje Uylenburg

Ik wilde vandaag graag nog een socialisatie-uitje doen met Yuno. Morgen heeft ze ’s avonds puppycursus, dus doe ik het liever niet dan, dat wordt erg zwaar (of erg rustig tijdens de cursus natuurlijk). Dus bedacht ik dat ze bij de Uylenburg bij de Delftse Hout zowel een gezellig terras hebben als wat dieren in een weitje rond hebben lopen: kippen en geiten enzo. Na ons eten hebben we Yuno dus in haar tuig ingepakt en zijn we erheen gefietst.

We konden op een verhoogd terras plaatsnemen, precies met uitzicht op het weitje op zo’n 2 meter. En een eind verderop zat een man met zijn hond. Perfect voor Yuno. Zij moest eerst een beetje oefen naar die hond, maar was al snel meer bezig met scoren door te gaan liggen. De spelende geiten, de langslopende kip, de rondrennende kinderen: bij allemaal keek Yuno zwaar geïnteresseerd, vaak moest ze even oefen, en daarna ging ze weer over tot scoren bij ons.

Op een gegeven moment lag ze rustig naar de rest van de omgeving te kijken of ging ze binnen de riemlengte alles verkennen. Zelfs een baby die vlak langs haar heen rende ging prima. En ook de hond die op een gegeven moment even kwam buurten, kon haar niet van haar stuk brengen. Zo konden we zelf ook rustig genieten van onze overheerlijke toetjes. Een enorme tractatie, echt smullen!

Ik ben erg blij dat Yuno zo goed bereikbaar bleef. Ik kon haar afleiden, haar belonen voor kort kijken als ze dat nodig had, en ze bleef open staan voor mijn aanwijzingen. Knap grietje.

Wandelen en sport kijken

Naderhand hebben we nog een klein rondje door het Bieslandse Bos gewandeld, waarna we terug zijn gefietst. Op de terugweg was er nogal wat geluid vanaf  het korfbalveld. Er was een wedstrijd gaande, en nog mooier, we konden met de fiets tot vlakbij het hek komen. Zo kon Yuno het vanuit haar fietsmandje bekijken. Ik heb haar weer goed kunnen belonen voor kort kijken naar de drukte. Toen ze toch een beetje druk dreigde te worden, zijn we gelijk omgedraaid en naar huis gegaan. Yuno heeft een heleboel dingen gezien, en mooi op een afstand en vanaf een plek dat ze ermee kon omgaan. Mooi!

Moe pupje

Thuis gekomen mocht Yuno de avondwandeling overslaan – ze was al best heel moe. Dus Sandra gaat lekker eventjes met de maxi-spetsen lopen, terwijl de mini-spets lekker achterblijft. San is net weg en terwijl ik dit typ, ligt Yuno heerlijk languit op een kussen. Ze heeft het echt heel goed gedaan. Hopelijk weet ze dit ook door te trekken naar de nacht. Ik geloof dat we beiden wel aan goede nachtrust toe zijn.

En dat lukt! De eerste piep hoor ik weer iets voor zessen, waarna ik direct naar beneden ga. De komende dagen eens kijken of ik dat wat kan gaan oprekken, of misschien gebeurt dat vanzelf als het later licht wordt…