Springen op de bank

Nacht

Weer na zessen vanmorgen en dus de goeie kant op!

Alleen zijn

Vanochtend hebben we Yuno weer los in de kamer gelaten toen Paul mij naar de metro bracht. En later op de dag ook een tijd in de bench gezet. Alles om haar te laten wennen. Ook al gaan we niet hard vooruit, we gaan er komen.

Springen

Het zat eraan te komen: Yuno kan nu helemaal zelfstandig op de bank springen. Aanleiding? Ik ging na het eten heel even op de bank liggen. Gevolg? Ik werd compleet afgelebberd. Van de bank af kàn Yuno wel, maar ze vertoont een gezonde hoeveelheid aarzeling. Mooi, nog even zo houden. Vooral ergens vanaf springen is een flinke belasting van de voorhand, veel meer dan het erop springen voor de achterhand.

En van mij mogen de honden op de bank. Kari doet het zelden. Ronja vindt het heerlijk om achter mijn knieën te komen liggen als ik op de bank hang. Als ik op één zij lig, is Yuno tot nu toe al een aantal keer bovenop mijn andere zij gaan liggen. De vraag is natuurlijk wel hoe lang ze daar nog zal passen. Ze groeit heel snel.

Avondrondje

Paul heeft gisteravond het rondje gedaan met Yuno, en vanmorgen weer. Ik genoot ervan om weer in een normaal tempo en houding met Kari en Ronja te lopen. Met zo’n pup om je voeten loop je toch continu op haar te letten en dus omlaag te kijken. En ze wil graag veel dingen ontdekken. Van mij mag ze dat ook.

Vanavond liet ik haar weer uit. Hee, ze heeft van Paul een hoop geleerd! Ik weet niet wat hij anders doet, maar ze loopt beter door en ze oeft minder naar dingen. Gewoon doorgelopen? Paul denkt dat hij minder eisen stelt en haar meer voert. Dat van die eisen zou kunnen kloppen, dat zag ik weer eens heel duidelijk in het puppycursus-filmpje, maar ik minder voeren?

Nou ja, we zijn er waarschijnlijk niet 1-2-3 achter, maar ik weet wel dat we vaker gaan afwisselen. Yuno gaat er alleen maar op vooruit! En Kari en Ronja vinden het ook leuk als ik weer eens met ze loop, vooral Ronja. Ze lopen enorm attent mee en zijn zo makkelijk bij te sturen als er even iets gebeurt. Dat gemak in communicatie ontstaat alleen door veel doen en gaat bij Yuno ook komen. Daar gaat alleen tijd overheen.

Niet spelen, maar rust!

Na de wandeling doet Yuno haar best om Kari en Ronja tot spel te verlokken, maar daar steek ik een stokje voor. Ronja moet ik echt vragen om er niet op in te gaan en rustig te gaan liggen. Dat wil ze blijkbaar maar wat te graag, want ik hoef het haar maar één keer te vragen. Voor Kari hoeft dat drukke gedoe toch al niet zo, al helemaal niet met zijn bedtijd. En dan komt Yuno ook snel tot rust.

Dus, benchtijd!