5e Puppybezoek – laatste keer
Na een vakantie met 4 dagen behendigheidstrainingen in Friesland bij Henk en Ietje Postma, gingen we weer naar huis. Maar eerste ‘even’ langs puppy’s in de Achterhoek! Ons laatste bezoek voor we Yuno komende zaterdag ophalen.
Weer zijn de 2 heren en het dametje meer “echte hondjes” geworden. Ze komen direct naar het hek toe en staan tegen Nissa’s overspringwandje op: aandacht! En natuurlijk geven we die. En weer valt het op: wat zijn ze zacht in de bek voor puppy’s! Ik heb aan het hele bezoek geen schrammetje overgehouden. Ze knagen, maar likken ook veel, en genieten er vooral van om lekker geknuffeld te worden.
Ze zijn natuurlijk weer een stuk handiger op de pootjes geworden. Bosse was al een keer over Nissa’s plank heen gesprongen. Na maatregelen van Bonnie moet Nissa nu ietsje hoger springen 
.
Zij zijn volgens Bonnie een beetje sloom na een ochtendje druk spelen. En inderdaad gaan ze na een uitgebreide knuffel- en klierpartij met ons op een gegeven moment nog even lekker liggen slapen. Mooi zo, even uitrusten voor ons uitje later op de middag!
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Weer op stap
De pups in de kleine bench laden is nu echt een tweepersoonsactie. De ene zet de pups erin, de ander houdt ze tegen voor ze er weer uitfloepen. In de auto is het weer een concert. Ik doe verslag welke nu weer zijn keel open zet. Ze wisselen elkaar keurig af! En Bonnie weet goed de stemmen van de individuele pups te herkennen. Tegen de tijd dat we aankomen zijn ze wel iets rustiger, en als we de bench uit de auto halen en een eindje meedragen, geven ze geen kick.
Maakt het wiegen ze rustig? Ik vermoed eerlijk gezegd dat ze het gewoon te druk hebben met hun evenwicht houden in de bench.
Ervaring
Door ervaring wijs geworden, laten we de pups nu eerst zitten terwijl we eerst de volwassen honden loslaten. Als het geblèr en gesjees (ja, van de volwassen honden) een beetje bedaard is, mogen de pups los. Ronja kijkt met een uiterst vies gezicht naar de pups. Jasses! Ze houdt afstand. Als ze nog wat verder weg loopt, hobbelen er een paar pups achter haar aan. Tot Ronja zich half omdraait. De betekenis van haar blik dringt direct tot de pups door: ze gaan onmiddellijk in de ankers en besluiten dat het bij ons vast veel leuker is!
In het begin vindt Kari meerdere pups tegelijk wat veel. Hij gaat graven. Het gedrag heeft een functie: net omgegraven aarde is lekker koel en daar kun je heerlijk met je buik in liggen. Toch heb ik de indruk dat het voor hem een overspronggedrag is. Maar hij went al snel aan de pups, blijft in de buurt en snuffelt af en toe aan eentje die toevallig om hem heen hangt.
Hier komen op naam
Bonnie leert de pupjes ook al komen op hun eigen naam, en dan natuurlijk iets lekkers verdienen. Mijn gewone brokjes worden door de pups afgekeurd. Dus moet ik van Bonnie lenen. Ook gewone brokjes, maar toch echt lekkerder hoor! Yuno komt ook al leuk op haar naam en doet al een heuse voorkom-oefening. Ik zorg bij het achteruit lopen wel dat ik de 2 anderen pups in het oog heb, want de pupsels hebben absoluut niet het benul om aan de kant te gaan – en voeten zijn alleen maar interessant om omheen te hangen. Goed uitkijken dus!
Op naar huis
De pups houden het deze keer langer vol, maar op een gegeven moment beginnen ze toch echt moe te worden. Hoog tijd om naar huis te gaan!
De inpak-actie in de bench doen we weer vlot met 2 personen. In de auto laat ik de pups deze keer wel los. Op schoot is het toch gezelliger vinden zeker Yuno en Bosse, Jelle vindt het vooral leuk om de achterbank een beetje te ontdekken. Een voor een gaan ze uiteindelijk toch uit zichzelf de bench in. Ja, echt moe.
Eten!
Thuis gekomen zetten we de bench in de puppyren, deurtje open, en de pups komen er weer uitrollen. Bonnie maakt eten voor ze, waarbij ze allemaal voor het hekje zitten in afwachting van het lekkers dat komen gaat. Als het er dan eindelijk staat, houden ze er iets beter de aandacht bij dan tijdens ons vorige bezoek. Maar het is beslist nog niet het doelgerichte naar binnen zuigen dat ik van onze honden gewend ben. Yuno staat graag in een heel specifieke positie, een beetje schuin voor de bak, voor ze gaat eten. En dan eet ze gestaag door. Tot het voer binnen haar bereik op is. Dan moet ze opnieuw positie bepalen voor ze aan de volgende portie begint. Gek hondje!
Als de pups snel daarna in slaap vallen, is het tijd om naar huis te gaan. Een prachtige afsluiting van onze vakantie. Nu nog een weekje geduld, dan kunnen we de kleine meid gaan ophalen.
Portretten
Vlak voor we naar huis gingen, wilde Bonnie nog graag statieportretten van de pups. Ze staan wat moe op de foto, maar wat zijn het toch een schatjes!
er zijn geen afbeeldingen gevonden
Ergens voor die tijd hoop ik nog een filmpje van ons bezoek te kunnen plaatsen, want in tegenstelling tot de vorige keer stond de camera ook buiten netjes op opnemen als ik aan het filmen was, en uit als ik hem in mijn zak deed. Jaja, ik boek vooruitgang als cameravrouw. 