Yuno & Family

Yuno is onze nieuwste telg, geboren op 1 mei 2013. Zij is afkomstig van Bonnie Benneker van Curragh’s Kennel, waar zij liefdevol is grootgebracht door moeder Nissa en overgrootmoeder Bamske en het nest deelde met 2 broertjes. Haar moeder Nissa is de dochter van onze Ronja, dus Yuno is een kleindochter van Ronja. Behalve op dit blog is er over de nestperiode veel te lezen op het blog Nissa’s nest.

Yuno is een vrij rustige pup die zich makkelijk schikt in alles wat ze tegenkomt. Ze bekijkt zich de situatie en gaat dan rustig op onderzoek uit. Ze kan zichzelf heel goed bezig houden met de speeltjes in de kamer, maar vindt het ook heerlijk om samen te sjorren. Ook geniet ze van lekker knuffelen. Ze is heel makkelijk bij te sturen in haar gedrag, een rustig woordje is meestal genoeg.

Van onze honden heeft ze geen warm welkom gekregen. Vooral oma Ronja was vooral in het begin heel jaloers. Inmiddels heeft ze Yuno geaccepteerd, maar ze vindt nog steeds dat ze haar heel kort moet houden. Toch zie je haar heel, heel langzaam een klein beetje ontdooien.
Kari negeert Yuno vooral. Soms wil hij ineens wel met haar spelen, maar dit leidt hij dan zo ontstuimig in dat Yuno het toch niet helemaal aandurft. Dat gaat vast wel komen, als Ronja ze de kans wil geven.
Yuno is van dit alles feitelijk niet echt onder de indruk. Ze maakt zich klein als Ronja het op haar heupen heeft, en veert direct overeind als zij weer wegloopt. En soms gaat ze Ronja uitgebreid uitdagen, iets waarbij ik wel vrij snel ingrijp, gewoon voor de rust in huis. Want dat gaat meestal gepaard met een hoop geblaf!

Ik ben heel benieuwd wat we nu allemaal weer gaan meemaken terwijl Yuno bij ons opgroeit.

 

Moeder Nissa

Yuno’s moeder is Nissa, een erg lieve, zachte Västgötaspets. Zij is Bonnies hondje. Nissa is bijna altijd blij en vrolijk, en vindt het heerlijk om te knuffelen.

Nissa werkt ook erg graag. Vooral speuren is haar lust en haar leven. Ze is daarin een enorme doorzetter en behaalt er goeie resultaten mee. Zo heeft ze in maart 2013, dus toen ze al drachtig was, haar eerste sportexamen mantrailing gehaald. Meer over Nissa’s speurwerk is te vinden op het blog Speuren met Nissa.

 

Oma Ronja

Ronja  is Nissa’s moeder en woont bij ons, Paul en Sandra. Zij is nu 6 jaar oud.

Het is een lieve meid die het heerlijk vindt om in onze knieholte te liggen op de bank en dan over haar buikje geaaid te worden. Ronja is dol op aandacht, superfanatiek met spelen en gek op voertjes. Drie elementen waardoor ze trainen fantastisch vindt. Onze hoofdsporten zijn behendigheid en dogdance, waar we allebei enorm veel plezier aan beleven. Daarnaast proberen we soms nog eens iets nieuws, gewoon voor de lol. Zo hebben we wat aan treibbal en aan speuren gedaan.

De keerzijde van Ronja’s grote behoefte aan aandacht is dat zij soms ook erg jaloers zijn. Zij vindt het dus best moeilijk, zo’n pup erbij. Maar als ze merkt dat ze met Yuno fijn kan spelen èn dat ze lekkers kan verdienen met vriendelijk gedrag rondom de pup, zal ze vast zien dat zo’n puppy ook haar leuke kanten heeft.

Meer over Ronja en haar avonturen is te lezen in haar gedeelte op onze DoghouseRock-site. Ook van Ronja’s eerste jaar heb ik bijna dagelijks verslag gedaan. Dit is allemaal terug te lezen in Ronja’s dagboek, waarnaar ik op dit blog vast nog vaak zal verwijzen.

 

“Overgroot-oom” Kari

Kari is onze oudste hond. Hij is nu 11 jaar maar nog superfit. Ik doe nog behendigheid recreanten met hem en blijf hem trainen om nieuwe dingen te leren of oudere oefeningen te herhalen. Hij geniet hier echt van, wat hij uit met typisch Spetsenpiepjes en -grommetjes. Kari vindt op zijn tijd een knuffel wel lekker, maar daar heeft hij zo zijn tijden voor. Ook daarbij kan hij het nauwelijks laten om zijn genoegen met luid geknor en veel poespas te uiten.

Met puppy’s is Kari geweldig lief. Zijn ze te druk, dan negeert hij ze straal. Zijn ze rustig, dan gaat hij eens snuffelen en kijken. Dit doet hij ook met Yuno. Hij heeft nog niet echt met haar kunnen spelen, maar dat komt vast nog wel. Yuno durft hem soms flink uit te dagen, maar schrikt nu nog als Kari daar ineens op in gaat – wat hij dan ook nogal explosief doet. Yuno moet gewoon nog een beetje wennen aan zijn theater.

Ook Kari heeft op onze hoofdsite zijn eigen “afdeling”, waarin zijn avonturen zijn terug te vinden.

 

Waarom een online dagboek?

Het bijhouden van een dagboek online is begonnen met oma Ronja. Haar eerste jaar hebben wij nog intensiever beleefd door een dagboek bij te houden. We maakten alles op een bepaalde manier twee keer mee. Op het moment dat het gebeurde. En tijdens het schrijven nog een keer.

Het dagboek bleek ook heel nuttig. Op de korte termijn om te zien wanneer iets gebeurd was, of hoe lang een bepaald gedrag of kwaaltje (gelukkig zelden!) al bestond, of wanneer ik iets had getraind. Op de middellange termijn, om af en toe weer eens terug te lezen, gewoon voor het plezier. En de komende tijd opnieuw, om de ontwikkeling van oma en kleindochter te kunnen vergelijken.