Warm 2

Vroege ochtendwandeling voor K & R

Als eerste kregen Ronja en Kari een mooie uitlaatronde in de aangename koelte. Gebruik maken van het vroege tijdstip is hard nodig met deze dagen om je honden nog wat beweging te geven. Bovendien is het op zo’n vroeg tijdstip nog heerlijk rustig in de polder; het lijkt dan net alsof je een stukje wereld voor jezelf hebt.

Boven

Ondertussen gedroeg Yuno zich boven in de badkamer keurig: lekker kluiven op een botje en later gewoon rustig voor de deur gaan liggen. Tot ik de badkamerdeur open deed om me snel aan te kleden. En even 2 tellen vergat dat ik Yuno tussendoor nog even buiten wilde zetten. 2 tellen is genoeg: ik keek om de hoek en ja hoor, daar zat de kleine meid alweer gehurkt. Hoe gaan we haar ooit zindelijkheid boven bijbrengen als Paul en ik allebei zo slecht opletten? Nou ja… volgende keer beter…

Kari dierenarts, Yuno mee

Vervolgens reden we samen naar de dierenarts. Kari’s gebit moest schoongemaakt en hij had een klein wondje op zijn schoft dat er vreemd uit zag. Kari en dierenarts is geen feest. Hij was weer flink aan het blaffen terwijl Paul met de dierenartsassistente probeert te communiceren. Yuno deed ook nog een duit in het zakje. Paul reageerde geïrriteerd op Kari, wat Kari’s gedrag verergert. Ik neem Kari maar even over, even een hand voor zijn gezicht halen en zodra hij even stil is, hem met een “goed zo” verder kalmeren. Stil blijft hij niet, maar de blaffrequentie neemt duidelijk af. Dan is het tijd om hem achter te laten, met als laatste tip om eventueel een doek voor zijn bench te doen. Bij Kari werkt dat erg kalmerend.

Voor we weggaan kan Yuno in de wachtkamer nog even goed kennismaken met een rustige (!) Labradorpup. Blijkbaar bestaan die ook.

Als ik terugkom uit mijn werk, gaan Paul en Yuno en ik Kari weer ophalen. Eerst kan Yuno een Teckel leuk begroeten – nadat ik geïnformeerd heb of hij geen enge ziektes heeft (de warmte maakt mij niet bepaald diplomatiek. De eigenaren zagen er gelukkig de logica van in). Daarna kwam Wolf binnen, een GROTE Duitse Herder van de club. Daar moest Yuno toch echt tegen blaffen – wel heeeeeeel erg groot hoor! Zijn eigenaar liet hem liggen, en Wolf ging heel rustig en kalm liggen. Yuno besnuffelde eerst op afstand, vervolgens aan zijn rug, en uiteindelijk durfde ze zijn gezicht te benaderen. Weer een mooie les voor haar.

Kari is ondertussen opgehaald en blijkt een jaap van 10 cm op zijn schoft te hebben. Ze hadden ruim gesneden om geen risico’s te nemen of tweede ingreep nodig te maken. OK…

Gewicht 4,4 kg

Nog even snel wegen: 4,4 kg, dus deze week is ze zo’n 2 ons aangekomen. Niet zoveel, maar voor ons gevoel is ze wel wat in de hoogte gegaan. Of in de lengte. Dan weer lijkt haar voorhand breder. Wat groeien pups toch altijd in rare spurten.

Thuisgekomen is het tijd voor rust. Vanwege Kari en vanwege de warmte.

Trainingssessie bench

Vlak voor de etenstijd van de honden doe ik nog even een trainingssessie “in de bench”, sessie 3. Deze gaat weer geweldig, weer gaat ze vlotter en sneller en doet Yuno meer voor iedere klik. Zoals te zien is in onderstaande 2 video’s, van de sessies van gisteren en vandaag. Bij de derde sessie kwam nog een extra moeilijkheidsgraad – voor Yuno en mijzelf: Ronja en Kari waren er ook bij en verwachtten ook zo af en toe een beloning :-).

Kun je de video niet goed bekijken, klik dan hier voor de YouTube-versie

Kun je de video niet goed bekijken, klik dan hier voor de YouTube-versie

Druk? Even trainen!

Als ik terugkom van de club is Yuno even vreselijk druk. En ze zit Kari met zijn wond te klieren. Ze heeft ontdekt dat die zeer doet en dat vindt ze toch wel interessant om verder uit te proberen. Tijd voor een trainingssessie! Dat is tegenwoordig mijn remedie tegen drukke etterbuien, en tot nu toe levert dat prima sessies op. Geïnspireerd door Bonnie de fokster besluit ik met Yuno een sessie ‘zitten bij de voordeur’ te doen. Die deur fascineert haar enorm en als hij open gaat, komt ze hard aanrennen met de intentie om buiten alles te onderzoeken. Ze gaat niet ver, maar ik hou niet van dat soort ongecontroleerde acties. Dus: zitten bij de voordeur, klik/beloon. Zitten terwijl ik de deurklink aanraak, klik/beloon. Zitten als ik de deurklink omlaag doe, klik/beloon. Beloon is overigens 3 honden belonen, want Kari en Ronja schuiven natuurlijk gretig aan.
De sessie eindigt ermee dat Yuno blijft zitten terwijl de voordeur wijd open is. Uiteindelijk mag ze even naar buiten – geen beloningen. En weer naar binnen, wat weer een paar laatste kliks en beloningen oplevert. Zo, een mooi einde van de dag.

Daarna hebben beide meiden nog de fut om nog even flink te stoeien! Na zo’n 5 minuten zetten we hier weer de rem op. Nog een laatste keer plassen voor Yuno en dan is het bedtijd! Wij zijn er beslist harder aan toe dan de kleinste meid…