Rustige zondag

Een ochtendje “uitslapen” tot mijn (echte) wekker gaat! Lekker luxe 🙂

Middagrondje sportvelden

’s Middags ga ik weer met Yuno alleen op pad richting sportvelden. Bij de hockeyvereniging heeft ze moeite met een jongen met een groot skateboard. Het maakt niet uit wat we doen, ze blijft naar hem oefen. Hij kijkt haar waarschijnlijk strak aan, hoewel hij heel lief helemaal stil blijft staan. We gaan maar verder. Na de spanningen hou ik het bij de hockeyvelden heel rustig: zodra ze me aankijkt is het direct klik/beloon. En dat werkt, ze komt goed tot rust. Een hondje verderop is al snel niet echt interessant meer. Beetje bij beetje gaan we verder het terrein op, steeds met de “regel”: zodra je mij aankijkt, klik/beloon. Op een gegeven moment begint Yuno weer een beetje te oefen om weinig bijzonders. Tijd om te gaan.

Bij de jeux de boules staan mensen bij het hek te kijken: er is een toernooi gaande. Yuno oeft naar ze en ik besluit nu door te lopen. We gaan voorbij de herderhondenvereniging. Daar schrikt Yuno heftig als een Duitse Herder in zijn auto ontploft als we voorbij lopen. Niets te zien, alleen een hoop geluid. Haar reactie valt me nog mee. We lopen nog verder, waar ze op iets grotere afstand van het geluid, ook van DH’s die blijkbaar met een steloefening bezig zijn en in een continu ritme blaffen, weer onze aandachtsoefening doen. Yuno verdient weer de nodige lekkertjes. Als ze goed tot rust is gekomen, lopen we weer terug. Deze keer aan de overkant van de weg, en zonder echt boos geblaf komt Yuno stressvrij voorbij de herdervereniging. Terug naar de jeux de boules. Ook nu staan er nog mensen buiten het hek te kijken, maar Yuno is rustiger. Ik ga weer de aandachtoefening doen, en weer verdient Yuno het nodige. Dan lekker over een pad waar ze los kan lopen terug naar huis – even ontstressen.

Bij de kinderspeeltuin zitten 2 jochies op het muurtje dat het terreintje omrandt. Yuno kijkt erg naar ze en oeft ook zo nu en dan, dus weer aandachtsoefening. Dat gaat heel goed, maar iedere keer dat ik wil doorlopen oeft ze nog net dat laatste keertje. OK, weer even blijven staan en oefenen. Eindelijk komen we zonder oefje weg.

En zo heeft ze weer het nodige meegemaakt vanmiddag.

Korte training en ’s avonds VERVELEND

Met de training krijgt Yuno na haar eerste sessie even vrijaf, aangezien ze de koekjes van de sessie overgeeft. Ze eet ze daarna wel weer op, maar blijkbaar is het nu even teveel.

’s Avonds zou je denken dat ze moe zou moeten zijn. Misschien oververmoeid? In ieder geval ettert ze Kari en Ronja zo ongenadig dat Paul of ik keer op keer ingrijpen. Vooral Kari krijgt aardig wat te verduren van de kleine meid. Ronja snauwt duidelijker van zich af en blokkeert Yuno soms zelfs als ze naar Kari gaat. Eigenlijk is hij ook gewoon veel te lief, zeker nu hij eindelijk echt met haar speelt. Dat had hij bij Ronja al. Uiteindelijk heeft Ronja ook flink respect voor hem gekregen, dus dat zal bij Yuno ook wel komen, maar ondertussen moedigen we hem flink aan om meer van zich af te snauwen.

Dat zal toch wel komen – haar ‘puppyvrijbrief’ zal binnenkort echt wel aflopen, waarna ze echt meer lik-op-stuk van de andere twee kan verwachten.